Phantom ~Requiem for the Phantom~

Type: Tv Serisi

Bölüm sayısı: 26

Başlangıç-Bitiş Tarihi: 2 Nisan 2009~ 24 Eylül 2009

Yapımcı: Bee Train, Nitroplus, GENCO

Tür: Aksiyon, Drama, Psikoloji

Süre~Bölüm Başı~: 24 dakika

Genel izleyici kitlesi: +17,17 yaş ve üzeri.

Konu : Phantom Amerika'da ki güç dengesini değiştirmek isteyen yeni bir grup olan "İnferno" grubunun en iyi suikastçisine verilen bir isimdir. Şuanki Phantom Ein adında bir kızdır ve bir suikast görevi sırasında bir turist tarafından görülür ve bu turisti öldürmekle görevlendirilir fakar turist normal bir insan olmasına karşın Phantom karşısında oldukça iyi bir şekilde gizler bedeninin ihtiyaçlarına karşı direnir hiçbir şekilde saklandığı yerden çıkmaz çıkarsa öleceğini biliyordur ölmemek için her şeyi yapacakdır. Fakar Ein onu bulduğunda turist neredeyse ölmek üzeredir ve karşı koyacak gücü yoktur Ein'den bu kadar uzun süre saklana bilmesi İnferno ve Ein'in ustası tarafından yeni bir yetenek olarak görülür ve örgüt bu turisti öldürmek yerine onun beynini yıkayarak daha doğrusu hafızasını silerek Ein'in yanında ikinci bir suikastçi olarak çalışmasını sağlarlar ve isim olarak da Zwei adını alır.

Böylece Zwei beşta ne kadar reddetsede yaşamak için öldürmekden başka çaresi yoktur çünkü geri dönebileceği bir yer yoktur. Onun artık kendine çizeceği yol Ein'ın eğitiminden geçmektedir. Bu iki suikastçi sayesinde İnferno hızla güç kazanırken grubun içindeki güç dengeleride sallanmaya başlar ve Ein ile Zwei bu güç dengelerin arasında kaybolmuş bir durumda kalır.

Seri Ein ve Zwei karakterleri üzerine kuruludur ve bunların başlarından geçen olayları anlatır.

Karakterler

Ein

Zwei

Scythe Master

Claudia McCunnen

Lizzie Garland

Cal Devens "drei"

Raymond McGuire

Kişisel Görüşüm : Phantom bence tam bir başyapıt izlediğim en güzel animelerden biri bu seriyi izledikden sonra ağırlı olarak bu tür animeleri izlemeye yönelmiştim. Başlarda sadece suikastçi yaşamını ve güç dengelerini anlatıyormuş gibi dursada aslında arkasında büyük bir dram saklıyoir. Karakterlerin işlenişi, çizimleri, seri içi müzikleri özellikle birinci açılış şarkısı ve ikinci kapanış şarkısı efsana niteliğindedir.

Son olarakda beni çok etkilemiş bir seridir. İlk izlediğinizde sizi tam bir şoka uğratıyor ve bu sahneleri herkesin yorumlayışı farklı.Benim finalim son sahnesi hakkındaki yorumum;

tabi bu benim görüşüm.

Seriyi tanıtırken karakterler hakkında fazla bilgi vermedim çünkü gerçek isimlerini filan söylesem pek anlamı olmaz diye düşündüm. Son olarak bu benim ilk tanıtımım umarım iyi bir şey olmuştur bir eksiğim varsa söylerseniz sevinirim bundan sonra daha dikkatli tanıtımlar yaparım

Kötü geçen 2009 yılının kaliteli animelerinden bir tanesi idi. Aksiyondan ziyade karakterlerin iç dünyasına yönelmiştir seri yani aksiyon bekleyenler çok şey ümit etmesin. Müzikleri oldukça kaliteleri atmosferi oluşturmada oldukça etkili olmuş.

Birde seri nitroplus'ın visual novelinden uyarlanmış novel oldukça eski zor bulunur sanırım bir tane daha uyarlaması var ova şeklinde ama oldukça kötü imiş.

Öncelikle ilk tantımına göre gayet başarılı bir tanıtım olmuş Sakura,tanıtım için teşekkürler ve gelelim seri ile ilgili yorumlarıma;

Öncelikle türü hakkında yorumlamak istedğim noktalar var,Psiokolojik türü ile Dram türünü çok güzel bir dengede tuttuklarını belirtmem gerek sonrasında ise konusu içerisnde barındırdığı karakterlerin ve türünün özelliklerini seyirciye çok güzel bir şekilde yansıtıyor hani izlerken bu karakterde bu özellik de neyin nesi ya da bu tür verilmiş ama çok abartılı öğelerle süslenmiş gibi düşüncelere girmiyor insan,müzikleri konusunda ise düşüncemi belirtmek için kullandığım bir terim vardı onu yinelemk istiyorum; ''Japonlar da R&B yapabiliyorlarmış üstelik oldukça da başarılı olabiliyorlarmış...''

Bahsettiğim müzik hani yılların geçişinden sonra genelde Zwein'İn sahnelerinde arka fonda beliren müzik,benim çok başarılı bulduğum bir müziktir ve bence serinin ismi ile (Requiem for the Phantom/Ölünün arkasından okunan dua - Phantom'u da hepimiz biliyoruz zaten ) uyuşan müziklere sahip nadir serilerden birisidir.Bir de bunu her deasında belirtirim benim en sevdiğim Seiuyu'lardan biri olan (Cal'ı seslendiren) Miyuki Sawashiro'nun da bu seride olması benim için artı bir puandır.

Eksiklik olarak gördüğüm noktalara değinirsem;

Bunların dışında seri benim gözümde izlenebilir düzeyde,bunu belirtmem gerek, karakterlerden ziyade müziklerini oldukça başarılı bulduğum bir seridir.En sevdiğim karakter ise Lizzie ve Zwein'di ama sanırım oyum Zwein'a gidecek.

teşekkürler Squaw umarım ilerde daha güzel tanıtımlar yapacağım

bu serinin benim için yeri çok özeldir son 5 bölümde belki ana konudan saptılar ama bence bu gerekliydi birde son 5 bölümün animasyonları sahne çekimleri muhteşemdi şuana kadar izlediğim animeler içinde animasyon teknikleri en üst düzeyde olan bir seriydi

İlk bölümden ilgimi çekmeyi başaran serilerden birisidir. 12.bölüme kadar izleyip ara vermiştim, izlemeye devam edeceğim. Bu animenin en sevdiğim yanları karakterler ve atmosferi oldu.

gerçekten izlerken büyük keyif aldığım, kaliteli bir anime. psikolojik yönü daha ağır basmakla birlikte bence aksiyon açısından da tatmin ediciydi. bahsettiğiniz son 5 bölüm müydü, başlarında bir okul animesi izliyor gibi olmuştum bu beni rahatsız etmişti doğrusu o kısımların bitmesine çok sevinmiştim. benim fikirlerimi soracak olursanız;

en sevdiğim karaktere gelince Zwei diyorum

son 5 bölümde ki okul animesi kısmı cidden rahatsız ediciydi ama onların evdeki hallerini hatırlarsanız

tabi bu benim düşüncem yanlış olabilir ama ben böyle olmasını umut ediyorum

Cal konusuna gelirsek

bu arada serinin olası 3 sonu vardı esas son animenin sonuna çok benziyor ama daha muhteşemi diyebilirim keşke o sonu tamamıyla yapsalardı

@sakura, dediğin gibi hikayenin tutarlılığı açısından senin söylediğin gibi bir son olmalı ama işte ben böyle havada sonlardan nefret ederim. ne adına seyircilerin hayal gücüne bırakıyorlarki sonları. o sahneyi çekmeselerdi ondan sonrasını hayal etmek daha keyifli olurdu

bahsettiğin olası 3 son nasıl ve nereden duydun?

ha unutmadan bu animede en üzüldüğüm şey;

özz@ o konuda haklısın sonu havada sende benim gibi kesin sonlardan hoşlanıyorsun sanırım ama bu yapımcılar her seferinde bizi ters köşe yapıyor

bu seri bir novel uyarlaması ve novelin seçeneklerine göre 3 farklı sonu var bu sonların tamamını bende bilmiyorum ama en kısa sürede öğrenip buraya yazacağım ama kısa olarak sonlar;

sonların genel hatları bunlar ama normalde daha detaylı bir şekilde açıklamak lazım onun içinde önce hepsini bir hatırlamam gerekiyor

evet kesin sonları severim

son zamanlardaki animelerde böyle havada sonlar moda oldu galiba (DTB II, Code Geass aklıma gelen ilk örnekler) ama Phantom beni daha çok rahatsız etti bu konuda.

o bahsettiğin sonlardan ilkini alayım ben

Cal karakteri için

Lizzie vardı birde

10 tane ending var bu arada hepsi şurda yer alıyor

http://myanimelist.net/forum/?topicid=118490

Visual noveli okumuş spinel sun ina bu başlığa bekliyoruz bu arada.

Çok iyi bir anime olabilirdi belki ama yapılan anlamsız hareketler, hikayenin fazla klişe olması ve tahmin edebilir olması nedeniyle vasatın biraz üstü ortalama animelerden biri olmuş Phantom.

Amerikan filmlerinin çoğunda aşina olduğumuz suikastçi teması burada da karşımızda ve izleyiciyi şaşırtacak twistler ya da farklı bir durum yok. Gayet düz ilerleyen, tahmin edilebilir bir anlatımı var. Halbuki kadın/erkek suikastçi ikilisinden çok daha orijinal bir şeyler çıkabilirdi.

Karakterler de çok iyi işlenmemiş. Gelişim açısından zayıf kalıyorlar. Asıl olay tetikçilerin ya da suikastçilerin dünyası iken olayların arka boyutundaki İnferno gibi yer altı dünyasını elinde tutmaya çalışan bir grupla ilişkilendirilerek derinlik katılmaya çalışılmış. İnferno'nun girişimleri hikayeye altı doldurulacak bir katkı sağlamıyor hatta bazı kısımlarda bu da anlatılmasa olur bile diyorsunuz.

Visual novel uyarlaması olması nedeniyle animedeki bütün hatunlar baş karaktere ya aşık ya da hoşlanıyor.

Animeyi de üç parta ayırmak mümkün.

İlk part ki; en güzel kısım buydu. Ein ve Zwei'ın anlatımı İnferno içinde yükselmeleri ve daha sonra yaşanan talihsiz olaylar. Birbirlerine hep bir çekimleri vardı fakat somut bir romantizm de yoktu aralarında ki en uygunu bu aşkın somutlaştırılması olurdu. Herkes Zwei'a aşkını haykırırken Ein'ın duyguları su yüzüne çıkarılmadı ya da onu seven Zwei'n. bu da anlatımdaki eksi puanlardan biriydi.

İkinci ve en gereksiz kısım ise, Zwei ile Cal'ın tanışması. Cal gibi küçük bir kızın tüm bu yer altı dünyası içerisinde ne işi var? Böyle karanlık bir atmosferi olan bir animeye bu kadar tatlı bir karakterin yerleştirmesi hangi mantığın ürünüdür onu bile anlamış değilim. Cal gibi küçücük bir kızın Zwei'ye taparcasına hayran olması bri yere kadar anlaşılırken sonlara doğru nefret edilecek bir karaktere dönüşmesi zaten benim hoşuma gitmeyen bir ilerleyiş oldu. Bu part sırf üçüncü partta olayların şekillenmesi için var gibi.

Üçüncü part ise her birinin eski olaylar sonucu ile birbirleriyle hesaplaşmalarının olduğu, yeni bir hayata başlamak isterken geçmişin onları bırakmadığını anlatan ve basit bir okul hayatı şeklinde ilerleyen son kısım. Bu kısımda seriyle uzaktan yakından alakası olmayan bir kaç grup karakter ile tanışıyoruz.

Cal karakterinin anlamsız değişimine de tanık olduğumuz bu kısım animeyi sonlandıran kısımdı.

Bu şekil anlatıma sahip olan anime hikaye gidişatındaki bu denli değişimler nedeniyle zayıf bir hal almış ve bir yerden sonra izlemesi zor bir yapıma dönüşmüş.

Animede en başarılı kısım kullanılan müziklerdi açıkçası. Kokia'nın besteleyip söylediği birinci açılış ve ikinci kapanış çok güzel parçalar. Asıl en çok beğendiğim ise animenin bir çok kısmında çalan Canzone of Death parçası:

Çizimlerde oldukça kaliteliydi. Özellikle Los Angeles'ın o ışıltılı dünyası çok güzel yansıtılmış.

Seiyuları da başarılı buldum. Ein'ın o soğuk ve ifadesiz tipolojisini seiyusu da sesiyle çok iyi yansıtmış.

Miyuki Sawashiro ise Cal karakterini sesiyle hem tatlı hem de sinir bozucu olacak şekilde iyi yorumlamış.

Sonu için ise hiç iyi şeyler söyleyemem. Bu kadar havada bir son daha görmedim.

Neresinden bakarsan bak çok fazla yoruma açık bir sondu ve açıkçası hangi teoriyi geliştirsem de hep boş bir kısım kalıyor.

İzlerken daha büyük bir keyif alacağımı düşünürken hayal kırılığına uğradığımı söylemeliyim.

Puan 7/10