Ölü Ruhlar Ormanı

Jeanne Korowa, ay sonunu zar-zor getiren, rutin bir hayat süren sorgu yargıcıdır. Otuz beş yaşındaydı. Hiç evlenmemişti. Hiç birikimi yoktu. Gelecekle ilgili bir planı da yoktu. Restoranlarda ona ‘‘matmazel’’ yerine ‘‘madam’’ diye hitap etmeye başlamaları canını hayli sıkıyordu. Korowa zor bir yaşam sürüyordu. Depresyon yüzünden hastaneye yatmıştı. Üç hafta uykuda geçen bir süreç… Bu dönem onun hayatında silikti; boşluktu. Psikolojik destek ve haplarla bu boşluğu doldurmaya çalışıyordu ama kara delik hep içindeydi. Öyle ki son zamanlarda Lexomil hapını dahi bütün halde yutmaya başlamıştı.

Korowa, bu hayatında sadece bir şeye aşıktı; aşka. Bu yüzden hep tutarsız ve yetersiz aşk tercihleri olmuştu. En son Thomas isminde bir fotoğrafçı ile birlikteydi. Thomas’ı bir sergi açılışında tanımıştı. Fotoğrafçı ile kısa ve başarısız bir birliktelik yaşamıştı. Aslında Korowa, Thomas’a hala aşıktı –veya saplantılı- fakat Thomas için Korowa çoktan bitmişti. Korowa’nın çocukken dinlediği bir şarkı vardı; ‘‘Vazgeçme ondan / O çok kırılgan / Özgür bir kadın olmak / Çok kolay değil, biliyorsun…’’ İşte bu şarkıdan olsa gerek Korowa, Thomas’ın aramasını dört gözle bekliyor; hala umut taşıyordu. Fakat aramayacaktı… Onun aramamasıyla birlikte melankolinin verdiği ıstırapla Korowa, elinde kalan tek şeye yönelmişti; işine.

Korowa dolaylı bir şekilde iki soruşturmaya dahil olmuştur. Birisi devletler arası kaçakçılık, diğeri de ilginç bir şekilde işlenen cinayetler. Cinayetler bir kanibalizm örneğidir. Yerleri değiştirilmiş kollar ve bacaklar, dışarı çıkarılmış iç organlar ve dağılmış beyinler. Cinayet duvarlarına çizilen garip şekiller; her satırda karmaşık bir hal alan düşey çizgiler. Dalları hiçbir şekilde aynı motifi vermeyen bir dizi ağaç… Vahşice işlenen bu cinayetlerin maktullerinin bir ortak noktası vardı; katil onlara hiç beklemedikleri yerden saldırıyordu.

Korowa’nın büroda ayrıca yürütülen bir ‘kaçakçılık’ işlemine bakarken eline bir gün bu kaçakçılıkla ilgili kişilerin mekanlarına dinleme cihazı yerleştirme fırsatı geçer. Bunu Korowa, başka bir şey için daha kullanacaktır; Thomas’ın özel hayatını deşifre etmek için gittiği psikiyatrinin muayenehanesine de bir ‘masum böcek’ koyduracaktır.

İşte, tam bu noktadan sonra Korowa’nın hayatı ilginç bir şekilde değişir. Psikiyatrinin odasını dinlemek onu hiç aklına gelmeyen bir yere götürecektir; ormana.

"Alıntıdır" jcgrange-turkiye.com yazan: Beynunet

Not: özetleyen arkadaşa oldukça başarılı bir çalışma yapmış bana özete ekleyecek hiç bir kelime kalmadı..

Sadece şunu ekleyebilirim;

Jean christophe kendine geri dönmüş. Siyah kan ve şeytan yemini ile zirve yapıp koloni ile tama bir hayal kırıklığı yaratmasının ardında bu kitabı ile tekrar yaratıcılığın zirvelerin de dolaşmaya başlamış diyorum.

Tam da siteye bu kitap için başlık açmaya gelmiştim ki, çoktan başlığının açılmış olduğunu gördüm. Daha almak ya da okumak nasip olmadı; ama haftasonuna ele geçirip okumayı planlıyorum. Bir de konusunu okuyayım*okur*

worless, duymak istediğim şeyi eklemişsin. Gerçekten. Siyah Kan ve Şeytan Yemini favorilerimdi -özellikle Siyah Kan- ve Koloni kesinlikle hayal kırıklığına uğratmıştı yani çok fazla tahmin edilebilir bir kitaptı, Slipknot eşliğinde o "saklambaç" sahnesi de olmasa berbat bir kitap bile denebilirdi. Ölü Ruhlar Ormanı kitabını görür görmez direk "acaba Koloni gibi midir bu da?" diye düşünmüş korkmuştum; ama sayende şöyle kendimi güzelce vererek okuyabileceğim sanırım D:

Grange'in hala bir şeyler yazıyor olması ne güzel. Başlık için sağol, worless.

tavan yapmış siyan kanda ki gibi.. bittiğinde neden bitti yaaa dedim. bir tek sonu için bir yer de beklediğim bir şey vardı o az beni şaşırttı tam olmamış eksikti bir kaç sayfa daha lazımdı.. siyah kanın hele sonuna göre .. ama bu sefer de o kadar çok şeyi araştırmış ki polisiye gerilim yanında tarih, medeniyetler, inaçlar, sanat, kültrüler, pskoloji, otizm, ....de var. (tek bir konuyla yetinmemiş) -ki tarihi konular cinayet romanların da biraz bazen sıkıcı kalıyor. anlatımdan kaynaklı ama bu adam öyle bir anlatmış ki sıkılmak kenarda dursun 1 günde bitirdim:).. umarım sende beğenerek okursun..

Grange'ın kitaplarının o yanını seviyorum, genel kültür arşivi gibi mübarek; üstelik seve seve okutuyor

Çok merak ettiğim bir kitaptı Siyah Kan ı yeni bitirdim... Bu kitabı da en kısa zamanda okusam iyi olacak.. Teşekkür ederim paylaşım için...

Bir iki yer dışında çok güzel kurgulanmış bir hikaye. Kurgunun dibine vurmuş gene. Bazı yerlerde yeter artık açığa çıksın diye bekliyorsunuz. Kitabı okuyacaklara en büyük tavsiyem şu sıcakların geçmesini bekleyin. Habire Parisin nemli havasını anlatıyor. Okurken yazın sıcağı da üzrine eklenince çatladım resmen.