Savage Garden

Luna, Luna, Luna.. Her zamanki gibi harikasın Ve benden hızlısın ilk okumaya başladığımdan beri bunu tanıtıma koymayı düşünüyordum ama bir türlü manga için doğru bir tanıtım kurgusu gelmedi batkımda şimdi hep eksik cümleler yazıp bırakmışım dosyasına

Lee Hyeon Sook kışkırtıcı, çizimlerinde tamamen kendine özgü asla abartı kullanmayan, ve tradeji kurgulamada oldukça başarılı bulduğum nasıl desem hani "okumayacağım bir türü bu kadın yapsa okurum" o kadar garip bir cezp ediciliği baştan çıkarıcılığı olan bir kadın.. Çoğu insana sıradan gelebilir üslubu.. "bu kadar övdüğünüz kadın bu mu, hikayeleri bu mu?" diyebilir bir çok insan. Ama bu kadının büyüsüne kapılmadım diyemem.. Seduction More Beautiful Than Love ilk okuduğum hikâyesi idi -ki shoujo ön yargımı ilk kıran yapımda o hikâyesi olmuştu. (Lanet olsun sanırsam mutlu sonları sevmiyorum:D en azından bu kadının hikayelerinde..)

En hani sevmeyeceğin karakterinin bile inanılmaz bir asalet havası var. -ki genelde sevilmeyen karakterler birçok yerde ona göre betimlenirken Lee, onlara bile hayran bırakmasını biliyor. hiç biri mükemmel değil senin de dediğin gibi.. hiç biri ne şeytan, ne melek.. Tradejinin kraliçesi..

Vurguları çok güçlü, Tradejinin dozunu nasıl kullanacağını o acıyı nasıl betimleyeceğini mimikleri nasıl göstereceğini bakışlarla nasıl ifade edeceğini çok iyi biliyor. Eğer bir tradeji yaşamamışsa çok iyi bir gözlemci diyorum. Flowers of Evil , Seduction More Beautiful Than Love da bunu çok iyi kullanmıştı .. o Yüzden olsa gerek Really?! ve Savage Garden dan beklentim baya bir yüksekti (ki SG-okuduğum, yapım yılı en son olan olduğundan bundaki daha bir yüksekti.. Ama Nobody Knows' u tradejinin hakkını vermesi gereken bir yapım olmasını beklerken o tagı almamasından really gibi bir yapım olacağını bekliyorum) Hikâye kahramanları he ne kadar mutlu olsun deseniz de, öyle bir kurgudan sonra mutlu son'u olması hikâyelerini alaşağı edebiliyor. Olmasını isteyemiyorsunuz. Hikâyelerinin ölümsüzlüğüne gölge düşürüyormuş gibi sizi bir ikilemde bırakmıyor değil.

Mangaya dönersem finalini henüz okumadım. Ama eminim ki senle aynı şekilde düşüneceğimdir. Genel gidişatından ben

finale göre;

...

Aman allahım bu kadına tamamen aşığım! xD Acaip etkiliyor beni. O kirli hikayeleri, tabuları yıkışı, karanlık aurası, güzel yüzlü karakterlerin ardında yatan saplantılar, hastalıklı arzular, affedilemez günahlar, ensest tema olsun; anlatış biçimi ve edebiyat alanındaki sezdirmeleri şahane. Benim için bir manga ve karakterler ne kadar hastalıklı duygulara sahipse ve manga kötü sonla biterse işte o kadar çok etkileyici oluyor. FOE adlı eserini okudum, favori mangamdır ve ardından okumayı planladığım mangası buydu. Tanıtımı okuyunca 'nerde huleyn getirin okacağım hemen!' diye bir iç çığlık yaşadım Sanırım içinde s.ai, yaoi, incest fln olmayan mangalar tatmin etmemeye başladı löl

Ehem bir de öneri almak istiyorum foe ve s.gardendan sonra en okumaya değer eserleri hangisidir? Zaten uzun sayılır mangaları, eğer kendi aklıma göre başlarsam sanırım gidip en başarısız eserinden başlarım

@Luna; foe'nin tanıtımını yazmak için geç kaldın xD Worless çoktan öyle bir başlık açmıştı :3 Hatta sayesinde okudum diyebilirim. Güzel bir inceleme yazısıydı.

edit: bir de ek olarak şöyle bi manga vardı öneririm, oujitachi wa izonsuru (adnı yanlış yazmadıysam xd) Mangakanın her eseri orijial olmasa da hastalıklı, tuhaf karakterleri olan bikaç eseri var. Özellikle bu mangasında yine bol bol tabuların yıkılışı karşımıza çıkıyor.

@ yuki; S.Hinadan bahsediyorsun o hikayesini okumadım ama başka hikayelerine bakmıştım pskolojik unsurları oldukça kullanıyor dediğin gibi özellikle çarpık, karamsar, depresip, bastrılmış duyguları kullanıyor ve de işkence ile besleniyor(hehe duyanda manyak sanır ama hikayelerini okuduğumda bunlar gelmişti aklıma. ..) "merhaba fredy, ben hina" dermiş gibi ama genel olarak hani incelemedim ama art booklarına baktım. çizimleri gerçekten değişik tamamen kendine has esinlenme yok uslubunda. hikaye olarak bir şey diyeme sadece çizim olarak incelemiştim..

@luna; demiştim her türü okumasamda bu kadın çizdiğinde bilmiyorum okuyorum Flover of evıl başka bir mangaka tarafından çizilmiş olsa idi belkide okumaya bile tenezzül etmezdim. Ama acıdan beslenmek konusunda vede onu betimlek.. işte bu kadının hakkatten harcı.

diğer konularda ise..

Sen el atmışsın birde hakkını vermişsin beğenmemek mümkün değil.. eğer elimde çok proje olmasa hemen senle bir mangaya başlardım:) ama bunu sende bende alacak hanemize yazalım

Evet Lee Hyeon Sook kadar usta değil ama onun da karakterleri öyle. Neredeyse tüm mangalarını okudum ama sanırım içinde en çok beğendiyim oujitachiydi.

Bu arada dün saat 4 gibi başlayıp gece 2 de Savage Garden'ı bitirdim. Eyvah diyorum! 1.177 sayfa manga okumanın verdiği kafa bulantısı bi yana, mangakanın karanlık ve derin kişiliğe sahip karakterleri yine beni benden aldı. Her zamanki gibi harika bi iş çıkarmış. Fakat sonunda çıldırdım resmen.

...

@luna; seni sevdiğimi söylemiş miydim? can evimden vurdun seve seve o projeyi senle elbette yaparım.. ama projeden değil çalışacağım ismin sen olmasında ileri gönüllü olmam .. projeden ziyade çevirmenin kim olduğu önemli benim için. gerçekten bir şeylerin hakkını vereceğeni düşündüğüm, dolu, bir şeyleri ayırt edebilecek olgunluktaki, ayran gönüllü olmayan insanlalarla çalışmaktan büyük keyif alıyorum ben:) helede sevdiğim, güzel bir manga ise..

@worless;

@luna; Valla o gün başlamayı hele bitireceğimi hiç düşünmüyordum xD Uzun mangaları tek oturuşta bitiremiyorum sadece lee ile böyle oluyor yahu

Benim de plan listem o şekildeydi öyleyse sırada Seduction More Beautiful Than Love var :3

Ya açıkçası really'yi seveceğime inanıyorum ama güncel manga takip etmiyorum. Beklemesi koyuyor. sonra 1 ay bekleyene kadar ne okuduğumu unutuyorum hatta biçok manga bir arada gidince herşey karışıyor x'D

O değil de geçen running on empty'nin mangakasının öldüğünü duyunca büyük bi şok yaşadım içimden nobody'ye de öyle olursa! diye bi korku var 0.o

Luna evlen benimle, oh my..! Sonra alışkanlık yaparsa senden lee'nin ing çevrilmemiş prjlrni çevrilince isteyebiliriz ona göre xD

@worless;

Ayrıca dün Beautiful Fascination is Better Than Love okudum ve hayal kırıklığı yaşadım.İki açıdan eleştireyim;ilki çizimleri, kadın kesinlikle ben lee nin elinden çıktım dedirtiyor ama çizimleri farklıydı. En sevdiğim çizimler savage garden, sonra foe sonraysa bu oldu. benim için nasıl farklılıklar vardı. Yeni çizimlerinde olup da onda olamyan şeyler, bir kere kesinlikle kaş çizimini daha silik ve düz yapıyor, gözleri ise değiştirmiş üst tarafını düz altı oval ve bol kirpikli çizerdi. Bunun dışında vücut çizimleri narinleşmiş ve yüz küçülerek eskiden biraz daha çıkık çene çizerken daha muntazam çizmiş. Hani daha iyisini yapacağını bilmesem fascination'ın çizimlerine mükemmel derdim aam bu bünye savage ve foe gördükten sonra duramıyor

ikincisi hikaye olarak, tamamen hayal kırıklığı. Bi kere manganın yarısına kadar sıkıntıdna patladım. Tamamen lee ye uymayan sıradan bir işleniş fln. Neyse ki manganın yarısındna sonra heyecanlanmaya basladı, gerçekler bir bir döküldü ve yine ben lee'yim karakterlerim yüzeysel olamaz dedirtti. Yan karakterlerin hiçbir şekilde yan kalmadığı ve illakı ana olaya buyuk etkilerinin oldugunu bi kere daha gösterdi. Ayrıca hep sevdiğim kız karakterlerine karşı bu sefer bişey hissedemedim. Sonracığıma sonu tamamen fiyasko. Açıklanmadan bitirildi ve hiç beğenmedim sonunu. Sonuna ragmen 10 verdiğim savage'ın yanında buna ilk yarısının sıkıcılığı ve sıradanlıgı bır de sonunun yuuznden 7 verdim. Yeni manhwasına başlamamak için zor duruyorum biliyorum ki her ay beklemek çok pis koyacak xD Bitmesini beklersem de yaklaşık 15-16 chp yapsa 1bucuk yıl fln sürecek. =.=

Ayrıca yabancı grupları bu kadının tüm eserlerini çevirmediği için kınıyorum T^T really'nin bitimine de çok var. Awww lee istiyorum

Bence luna fascination çevirmek yerine Nobody Knows çevirmeye başla löl

...

Mangalara yeni yeni alışmışken Manhwa ile samimi olma aşamasındayım bu günlerde. Sırasıyla 1001 Nights,Let Dai ve Savage Garden gidiyordum.1001 Nights sonrası Let Dai'ye mola verip Savage Garden'ı yutuverdim.Çizimler açısından mangaları tercih etsem de okuma açısından Manhwa diyebilirim.Konusu olaraksa isim fark etmez diyenlerdenim. Yeter ki ortaya beni benden alabilecek işler çıkarsınlar,beni kalemlerinin oyuncağı yaptıkları karakterlerin isimleriyle bütünleştirebilsinler.Lee Hyeon-Sook bunu ilk tanışmamızda başardı.Bu tip konuların ardında güzelliğin saklı olduğunu tahmin edebiliyorum ve istemediği bir cinsiyetin rolüne bürünen kişinin ne tür acılar yaşayabileceğini az çok tahmin edebiliyorum.Bunu daha minicik ve masumaneyken Oscar ile yaşamıştım/yaşamıştık.İstemediği yani kendi cinsiyetini kabul etmesine rağmen karşı cins rolüne bırakılmak zorunda kalan hemcinslerim.Ne kadar büyük bir yük değil mi?

Gabriel bunu bir suçluluk duygusuyla yapıyordu belki,bir kurtuluş yolu olarak gördüğü için de yapıyor olabilirdi.Nedeni ne olursa olsun hiç bilmediği bir dünyanın kapısından attığı o ilk adım sonrası onu nelerin beklediğini bilip ona göre davranışları yok muydu,o hiç gardını düşürmemek için çırpınışları,işte 'güçlü' diye tabir edebileceğim türdeki karakterlerin hal ve tavırlarıydı.Bu nedenle kimi yerlerde kendisine kızsam da ben Jeremy'i sevdim,aslında sevdiğim Jeremy değildi Gabriel'di çünkü o özünü atamayan biriydi,bu nedenle ben onu Jeremy'den daha çok Gabriel olarak gördüm,bildim.

Olayın örgüsündeki işleniş insanı bir solukta okumaya itiyor ve bunu fark ettiğinizde iş işten geçmiş oluyor.Geriye yüzünüzde sonu öğrenmenin mutluluğu varken gözlerinizde ise zorlamanın acısıyla bitik bir halde kalakalmış oluyorsunuz.Finali ise beklemediğim şekildeydi itiraf ediyorum zira ben 'aşk insanı' diye tabir edilenlerden biri oluyorum. Bir yapımda 'aşk ve romantizm' adına ne varsa beni kendine kolayca hapsedebiliyor. Karakterlerin hepsini ayrı ayrı sevdim diyebilirim Angela hariç.Bu tip yapımların olmazsa olmazı 'Bencillik Kraliçe'lerindendi ve yaftasını sonuna kadar da başarıyla taşıyordu. Onun erkek kardeşi ise en ilgi çekici karakterlerden birisiydi.Orphan filmini izleyenlerimiz var mı bilmiyorum ama bu tip vakalar ilgi çekici bir hal alıyor bende,daha da izleyesim/okuyasım geliyor.Neyse daldan dala atlamanın ne yeri ne de zamanı.

Will'i daha fazla okuyamadık ama dozunda olduğu kanısındayım,bazen animangalarda/ manhwalarda ana karakterlere nazaran yan karakterleri incelemek benim daha çok hoşuma gidiyor.Joshua da bunlardan biriydi,ona biçilen sonu ise hiç beğenmedim.Burdan bir eksi kazandı bu yapım,oysa onun evil taraflarını görüp Ray için gibi gözükse de Jeremy derdine düştüğü kısımları pek beğenmiştim. Kendisi ayrı bir çizimdi zaten,bu tip yapımlarda böyle güzel varlıklara ihtiyacımız var.Ses olayından yoksun olduğu için çizimin olduğu yapımların damarı çizimleri olmalı.Joshua hem bulunduğu konumla hem de yaratılışıyla sevdiklerimden biriydi.Özellikle de konunun geçtiği dönem için biçilmiş kaftandı. (ღˇ◡ˇ)♥

Gelelim konuya,başlangıcında bile bir sihrin olduğuna inanıyorum.Başlarken Jeremy'nin beynimize kazıdığı cümleleri,ardından gelen bir kurtarma sahnesiyle bizi güzel bir şeyin beklediği gün gibi aşikardı.Sonrasında ise verilen konuyla kimse daha fazlasını isteyemezdi.Manga dünyasında Yazawa'nın anlatımına hayranım ama Manhwa'larda farklı ellerden çıkmış üç iş okusam da fark ettim ki Koreliler bu anlatım konusunda daha becerikli.Let Dai'nin okuduğum kısımlarında yer alan replikleri ya da arka planda yer alan cümleleri hala beynimin içinde döner dolaşır.Savage Garden da bunlardan nasibini alan bir çalışma.İç dünyaya yapılan yolculukların bol olduğu,karakterlerin karşılıklı konuşmak yerine kendi iç dünyalarına yaptıkları yani kendileriyle olan diyalogları beni benden aldı. Başlarda ne gibi bir aşk ya da ne gibi entrikalar bizi bekliyor derken her şeyin güzelce harmanlandığı olaylar zincirinde yol aldığımı gördüm.Yatılı okul olaylarını her zaman sevmişimdir,içinde ya komedinin dibine vuran eğlenceli bir dünya seni bekliyordur ya da trajedilerle harmanlanmış aşk kokularıyla dolu bir salondur bekleyen.Buna bir de kelimelerle ince gibi güzelce oyalanmış bir iş eşlik ediyorsa değmesin kimse keyfime.

Raymond adı geçince aklıma yerleşenin o durmuş saat çarkları olmasını dilerdim,o hüznün güzelliğiyle boğulmuş bir Ray olmalıydı karşımda.Anime olsun manga olsun yüzünde güzel bir hüzün saklayan karakterler çekim merkezimin ilgi odağındadır her daim.Bir de o sevilesi hüznünün ardına ılık bir gülümseme yerleştiriyorsa işte ben o an bildiğiniz Squ değilimdir artık! (´ω｀) Raymond'ın yaşadıkları,onun yanındaki korumacı bir abi oluşu,hizmetçisine her şeyiyle bağlanmış Aaron,yorulduğu anda her şeyi bırakma derecesine gelmiş Gabriel,Bencillik Kraliçesi Angela,onun hüznü en çok yakıştırdıklarımdan Will,her şeyiyle güzel dikenli bir yoldu Savage Garden.Yeri geldiğinde Cennet gibi bir dünyaydı ama bunun sadece güzel bir makyaj olduğunu görmek gibisi yoktu.Birazcık daha o dünyanın içinde kalmak isteyen bir bünyeyim ama her şeyin yerinde kaldığını da düşünenlerdenim.Benimkisi biraz bencillik aslında,Lee tam yerinde tam zamanında noktayı koymayı bilmiş bir isim.

Tanıtım ve çevirideki emeklerin için teşekkürler Luna,sayende keşfettiğim bir isim oldu Savage Garden.Dolayısıyla Lee adı,bundan sonra benden kurtuluşu olmaz bu ablamızın. Çevirinle gitmeyi planlıyordum ama çok özür,başlayınca dayanamadıklarımdan biri oldu.Daha fazla bekletmeden Let Dai'ye doğru gidiyorum,biraz dikenlerin batmasıyla canımızı yaktık ama Let Dai ile o güzel dansın hiç bitmeyişine tanıklık edebiliriz umarım. >__>

teşekkürler