İzlediğimiz Dramalarda İz Bırakan Sahneler

İzlediğimiz ya da izlemekte olduğumuz Drama veya filmlerde aklımıza kazınan duygusal/ romantik/ egzotik sahneler vardır mutlaka, bu başlığı da onun için açıyorum. Üst üste izlediğim iki dizide aklıma kazınan birbirinden güzel sahneler var, bu anları aklıma kazıdığım gibi buraya da kazıyayım istedim.

Scent of Woman'da yer alan iki tango sahnesi diziyi izlediğim anda beni benden almayı başarmıştı. Müziklerini daha önce lafladığımız My Girl başlığında okuduğumdan beri merak ediyordum ve bahsedildiği kadar varmış ama ondan daha öte diziyi, başlarda yer alan bölümlerde çokça tangoya ayrılan sahneleri için bile yükseklere çıkarabilirim. Önce iki tango sahnesini paylaşmak istiyorum ama önce ikinci paylaşmış olduğum sahneye ait tango bölümünün videosunu ekleyeceğim;

heheh sana dediğim kadar varmış değilmi yapım:))) genede Sceant of woman daha da iyi olabilirdi bu hali ilede sevmiş olsamda müzikle ve dansla biraz daha harmanlanabilirmiş) neyse bu başlığa bir ara gene uğrayacağım ellerine sağlık bebeğim

heheh sana dediğim kadar varmış değilmi yapım)) genede Sceant of woman daha da iyi olabilirdi bu hali ilede sevmiş olsamda müzikle ve dansla biraz daha harmanlanabilirmiş) neyse bu başlığa bir ara gene uğrayacağım ellerine sağlık bebeğim

özz'le Drama List sitesinde accuk kaynattık diziyi, sanırım üçümüzün ortak fikri bu doğrultuda. Şimdi dizi adına fazla bir şey yazmak istemiyorum çünkü az bir zaman kala tanıtım açmayı düşünüyorum. Böyle bir diziye dair bir şeyler karalamazsam içim rahat etmez.

''Kadın Kokusu'' deyince Al Pacino'nun Tango'sunu bekliyordum aslında ama Dong Wook beni ters köşeye yatırdı resmen, eleman da ne cevherler varmış da göstermiyormuş. Ben, onu böyle bilmezdim hiç. Tango sahnesini indirdim yutup'tan döndürüp döndürüp izliyorum, bir zamanlar başlangıç dersini almıştım bu dansın, karşıma Dong Wook gibi bir çıkacak olsa ömür boyu bu dans dersini sürdürürdüm herhalde. ahaha Ama ben de o şans yok yavrucum ya, benim karşıma çıksa çıksa Ramses çıkar.

Hazır gelmişken yeni başladığım Love Rain'den bir şeyler bırakacağım. Dizi geçtiği döneme göre çok hoş bir yapıya sahip, özellikle kullanılan renk tonları ve arka fon müziği beni resmen öldürüyor. Geun Seuk'tan ise beklemediğim bir performans izliyor(d)um. 70'li yılların Sukki'sine bayıldım. Günümüze geçinceyse tüm keyfim kaçtı; yine şımarık bir velet. Hatta bu rol kendisine çok yakışıyor kabul ediyorum ama 70'li yılların o tutuk, çekingen ve romantik Sukki'sinden sonra günümüz Sukki'si çekilmez bir hal alıyor. Paylaşacağım sahnedeki replik ve görünen manzara tonları diziye dair aklıma kazıdığım anlar oldu, her zamanki gibi senaristler bu oynu yine çok güzel oynamış. Bir ressamdan da böylesi bir replik beklenirdi, diğer sahneleri de kullanılan renk tonları için paylaşıyorum. Sanırım bugüne kadar izlediğim en iyi renk tonlarına sahip dizi Love Rain oldu.

Eklediğim bu güzel görüntülere bir de şu melodinin eşlik ettiğini düşünün, işte şu anlık benim gözümde ''Love Rain'' bu!

Love Rain (OST): Shiny Love - Instrumental - YouTube

İ'm sory i love you...10. bölüm So Ji (rol olarak ismini hatırlamıyorum) doktordan kaçınılmaz olan sonu öğrenir ve umutsuz durumda iken koridorda yanından hayatını kaybetmiş biri geçerken ölü adamın o soğuk parmakları kendi parmaklarına değer...Artık sıra sende gibisinden ...

Herhalde aklımdan çıkmıycak tek sahne bu gerçi dramada o kadar çok sahne varki...

Öyle romantik-egzotik sahneleri hayatta hatırlamam ama dramatik olanlar hep kazınır aklıma..

Shining Inheritance/Brilliant Legacy

Umutsuzluğun resmi, dünyada annelik, babalıktan sonra en zor iş ablalık, abiliktir sanırım.

Otistik çocuğun hayatta bildiği tek annesini (kadının yapmadığı kötülük kalmamıştı) babasından korumaya çabalaması ve masumca "o annem, vurursan canı acır" demesi beni baya etkilemişti.

Bir yapımı izlerken kötülere lanet ederiz, kötülerin başına hep en kötüsünün gelmesini bekleriz ama ben bu sahneyi izledikten sonra anne ve kızına acıdım resmen. Bu dizide oyunculuk adına aklımda kalan tek sahne.

Secret Garden

Hyun Bin' nin klostrofobisi olan Kim Joo Won' u başarılı bir biçimde canlandırdığını düşünüyorum. Üç sahnesi vardı bu konuda dikkati çeken.

Soyunma kabinindeki sahne

Üstü açık arabasıyla tünele girdiği sahne (ki arabasının üstünün açık olması bile önemli bir detaydı)

Ve tabi ki asansör sahnesi (ekran karşısında daraldım resmen)

Gelelim keyifli sahnelere.

Mekik çekme eylemi ancak bu kadar romantik olurdu yani.

Gil Ra Im ve Kim Joo Won' un gözleriyle konuştuğu sahne, gerçi sonunda Kim Başkan kazmalığını gösteriyordu yine.

Ve son olarak Kim Joo Won' un Gil Ra Im' e ahtapot gibi sarıldığı, (gören de bir şey yapacak zanneder) sarılmış olmasına rağmen aklından uzaklaştırmak için o meşhur tekerlemesini söylediği sahne.

Daha eklenebilecek o kadar sahnesi var ki, uğraşsam her bölümünden en az bir sahne çıkarırım belki. O kadar dolu dolu bir diziydi benim için.

Son izlediğim ve tamamladığım Wild Romance dizisinde, izlemeyi en çok sevdiğim çift olan Menajer Kim & Dong Ah'a ait olan sahnelerden birini eklemek istiyorum. Aslında eklediğim resimlere bakınca pek bir anlam ifade etmeyebilir ama Menajer Kim bugüne kadar görmüş olduğum en ciddi erkekti, hatta görebileceğim de olabilir. Dong Ah'sa tapılası bir ev kızıydı, çok tatlılardı. Hele Dong Ah'ın korkusunu belli etmemek için devamlı gevezelik yapması, Menajer Kim'in onu bir türlü anlayamadığı çılgın Dong Ah kişiliği... Bu tarz diyaloglar ve yaşanılanlar izlemeyi en çok sevdiğim sahnelerden birkaçı, özellikle de ikili arasında geçen; ''Leopar desenli kıyafet fantezisi mi Hanbuk fantezisi mi?'' kısmına hiç giresim yok, fanteziden ziyade Dong Ah'ın Menajer Kim'in karşısına Hanbuk'la çıktığı sahne, her şeye yeter.

Bu kez City Hall dizisiyle geldim. Diziye totalden baktığımda hoşuma giden birçok sahnesi mevcut ama şu sahne tek olarak başlı başına çok hoşuma gitmişti. İş yoğunluğundan dolayı gözünü kırpmayan Shin Mi Rae'yi birkaç saatliğine kaçıran Jo Gook, onu arabasında uykuya bırakıyordu ama asıl güzelliği gövdesini, onun için güneş şemsiyesi olarak hareket ettirmesiydi. Bu sahneden sonra Jo Gook'un adı bitmiştir, artık benim için o ''Gölge Adam'' olmuştur, o andan sonra ne zaman kendisinden bahsetsem Gölge Adam lakabını kullanır oldum. Genelde bu drama erkekleri yağmurlu havada sevdikleri için şemsiye görevi görür ama bu klişeyi City Hall böylesi güzel bir ayrıntıyla değiştirmiş. O karelerdeki görünen cümleleler de Jo Gook düşüncesi değil, o an fondan gelen şarkının sözleriydi. Ayrıntıyı belirteyim dedim.

Queen In Hyun's Man dizisi gel gitleri ile sevdiğim bir dizi olmuştu, dizinin çifti çok sempatikti ve birlikte oldukları her an çok hoştu. Favori sahnelerimden biri de kendi zamanından 300 yıl sonrasına, yani günümüz Seul'una dönemeyen Kim Boong Don ile Choi Hee Jin'in ''aynı gökyüzü altında olup farklı zamanlarda buluştukları'' sahneydi. Finali;

Gelelim o sahneye;

''Anlayamadığım bir sürü sey var bu yeni dünyamda ama değişmeyen bir şey var; seni seviyorum.''

Choi Hee Jin karakteri aşırı sempatikti, tabii Boong Do'nun ondan aşağı kalır yanı yoktu; bugüne kadar izlemiş olduğum hiçbir öpücük sahnesi bu kadar sempatik gelmemişti, çok sevimliler.

Bugüne kadar izlemiş olduğum dramalar içerisinde en iyi tanışma sahnelerinden birine sahip olan A Gentilman's Dignty dizisinden ''kaderlerindeki kırmızı iplikle birbirine bağlanmış olan çifti''mize ait o sevilesi tanışma sahnesi gelsin.

Kore ve Japon dilinde sesteş kelimelerle yapılan laf ebeliklerini sevmişimdir hep; bu da yine aynı diziden gelen bir kelime oyunu sahnesi.

Petty Romance filminde, en keyif aldığım anlatım tarzlarından biri kullanılmış; insanların olduğu bir yapımda çigi kahramanlara da yer verilmesi en sevdiğim tarzdır.