Uchuu Kyoudai

Hibito'nun astronot arkadaşıyla birlikte Ay'da iken yaşadığı kazadan sonucu bir krater içerisine düştüklerini zaten önceki bölümlerden biliyorduk. Tüm haberleşme kanallarının kesik olması ve arkadaşını da kurtarmak zorunda olması durumun ümitsizliğini gittikçe arttıran etmenlerdi. Arkadaşını uzay radyasyonundan bir şekilde korumayı başarmış ama Hibito oksijensiz kalmıştı. Can çekişirken hissettiği korkunç duygular ve hisler Hibito'nun bedenine ve hücrelerine kazınmıştı. Buna bağlı olarakta en ufak bir durumda dahi Hibito'nun vücudu alarm durumuna geçiyor ve adete o anı vücudundaki her hücre ile tekrar yaşıyor gibiydi.

72'nci bölümde bu yaşananların Hibito'da oluşturduğu etkilerden kurtulmak ve Hibito'yu tekrar eski haline döndermeye yönelik bir çalışma olacağını tahmin ediyordum. Bu sahneleri izlerken Planetes'deki Hoshino'nun Uzayda Kaybolma Sendromu yaşadığı zamanları anımsadım.

John Hibito'dan bu tesisi Ay yüzeyi, uzay ya da uzaydaki herhangi bir yer olarak değilde Houston'daki devasa ve derin bir havuz olarak görmesini istiyordu. Ama Hibito başlığını takmadan önce bunun bu kadar kolay olmayacağını bilir gibiydi. Suya Hibito'nun vücudunun tamemen girmesiyle birlikte EKG grafiğindeki fırlamalar ve bilgisayarların verdiği deli gibi uyarılar bunu kanıtlar nitelikteydi. Görevlilerin Hibito'nun kaskını çıkarmasıyla yaşadığı şeyler Hibito'nun yüz ifadesinden belliydi zaten. Aynı durum Planetes'deki Hoshino'da da vardı zaten. Hoshino'ya da Duyusal Yoksunluk Odası testi yapmışlardı.

Hibito'nun bu hastalığı onun Ay görevlerinden alınması demekti tabii ki. Ardından Hibito Sharon'u ziyarete gitti ama Sharon ile göz göze dahi gelemiyordu. Sharon'da haliyle bir şeylerin ters gittiğini anlamıştı.

Diğer bir yandan Mutta ay yüzeyi için elverişli düşmeyen buggy yapma çalışmalarını katılmaya başlamıştı. İlk aklına gelen ekstra ağırlık olarak 50 kg eklemekti. Ama Ay'da 50 kg için Dünyada 300 kg olması gerektiğini ve bunu aya göndermenin 200 milyon dolara patlayacağını öğrenince biraz keyfi bozuldu. Mutta'nın aklına hemen yeni bir fikir geldi tabii. ( Adam mucit beyler dağılın! ) Eski şirketinde bıraktığı işine yarayabilecek taslakları göndermek için aradığında Kafa attığı müdürü Matera'da oradaydı. Zidane benzetmesini her görüşümde kahkahayı bastığımı söylemeden edemeyeceğim. Bölümde tam en heyecanlı yerinde bitti her zamanki gibi. Mutta'nın yaptığı ve düşündüğü şeyi izlemek için sabırsızlanıyorum.

Son olarak Mutta, sunumunun başarılı bulunması halinde ay görevine dair eğitime katılma hakkı istediğini belirtmişti. Buggy'yi yapacak olan ekibin lideri Peter olduğundan önce onun konuşmaya başlaması gerekiyordu ve başladıda. Mutta Peter'ın salakça bir şey söylememesini ümit ediyordu. Peter öyle bir konuşma yaptı ki Mutta adeta içinden sövüyordu.

Neyse sıra Mutta'ya geldi ve Mutta kafasındakileri anlatmaya başladı. Mutta'nın düşmeyen buggy yapmak için tasarladığı her şey yaşadığı tecrübelerden edindiği bilgilere dayanıyordı. Sunum bittiğinde herkes şaşırmış haldeydi. Adeta bunu yapmayı başarabilirsek muhteşem olur diyorlardı.

Bence Mutta'nın önerisi kabul edilecek. Ama yeterli bütçemiz yok gibi bir bahane ile bir süreliğine askıya alınan bir proje olabilir belki. Mutta'yı Ay ekibinin eğitim sürecine alacaklar muhtemelen. Bir sonraki bölümü izlemek için yine sabırsızlanıyorum.

Şeyde çok güldüm gsadgsdg... Mutta'nın uçuş şeysinde adama o dikleme zımbırtıyı yapabildiğini göstermesi çok güzeldi ama sonraki yaptığı kalbi adamın üzerine alınması çok komikti... ahaha bir de Mutta sonra adama yapışkanlık yapıyor XD hihih aklıma geldikçe gülerim artık.

75. bölümde yaşananlar beni de izlerken epey eğlendirdi. Uçakla yaptığı tırmanışı göstererek Ay yolcuğu için hazır olduğunu ıspatlama planı yetmemiş Mutta'ya ve Serika içinde gösteri hazırlamış. Mesaj yanlış yere ulaşmasa, yanlış anlaşılmasa olmazdı zaten

[bimgx=300]http://i1238.photobucket.com/albums/ff499/maeyday/mp0025.jpg[/bimgx][bimgx=300]http://i1238.photobucket.com/albums/ff499/maeyday/mp0026.jpg[/bimgx][bimgx=300]http://i1238.photobucket.com/albums/ff499/maeyday/mp0027.jpg[/bimgx]

Bölüm başındında kararın daha sonra açıklanacağı belirtilip ekibimiz odadan çıkartıldı. Projenin olup olmayacağına karar verecek kişiler fikir alışverişinde bulunmaya başladılar. Ardından Şef ve adını unuttuğum diğer Japon astronot arasında Hibito konusu açıldı. Şef kendinden 6 yaş küçük bir alt devresinin hikayesini anlatıp konuyu bağladı.

Mutta'nın Alexander'a yürürken herkes bize bakıyor dediği sahne gayet iyiydi

[bimgx=400]http://i.imgur.com/VbNAC9v.jpg[/bimgx]

Sharon'un yazısı da gittikçe kötüleşiyor. Gerçi bu bölümün ilk 10 dakikasına bakarak bile yan karakterlerin hikaye gelişimine de ne kadar önem verildiğini anlayabiliriz. Animenin bu yönünü seviyorum.

Ellington Havaalanı üzerindeki dikey tırmanış hareketi çok iyiydi.

[bimgx=400]http://i.imgur.com/B2HajyE.jpg[/bimgx]

Bu da bölüm sonundaki Mr.Hibbit'den bir kare.

[bimgx=400]http://i.imgur.com/Y12U9Ai.jpg[/bimgx]

Bölüm başında Mutta ile Alex'in Deniel Young'ın Max'ine bindikten sonraki konuşmalar çok iyiydi. Özellikle Deniel'in uçağın manevra kabiliyetini aşırı hassas yapmasını nedeninin tembel oluşu olduğunu söylediğinde epey güldüm açıkçası.

Serika için yaptığı kalbi Butler'ın yanlış anladığı kısımda gülmekten yarıldım.

[bimgx=400]http://i.imgur.com/75NHDfF.jpg[/bimgx]

[bimgx=400]http://i.imgur.com/SBde5rZ.jpg[/bimgx]