Little Busters!

Bu yazida Refrain'i ele almadim çünkü tamamen spoiler ile dolu.

Yaziyi direk blogumdan kopyaladim ama olsun burada da bulunsun

Geçen hafta okumaya başlamiştim LB'yi, animesinin 2. sezonunu yakalarim umuduyla. Dün akşam bitirdim, animenin son bölümü de dün akşam yayinlandi zaten. Hazir ikisi de bitmişken, vn'sini şöyle bir tanitalim bakalim.

Not: Refrain'e kadar olan kismi ele aldim.

Little Busters, Key firmasinin 2007 yapimi 6. oyunu. Key'in ününe bu roman mi sebep oldu bilemem (neticede Clannad, Air, Kanon var) ama ününe ün kattiği bir gerçek. Serinin yetişkin versiyonu olan LB: EX tüm zamanlarin en çok satanlar listesine girmiş (Aku'nun dediğine göre FSN'den hemen sonra geliyormuş). Animesi her ne kadar hüsrana dönüşse de, vn'sinden çok etkilendiğimi belirtmeliyim. Beni taniyanlar Umineko serilerini ne kadar sevdiğimi bilir, şu an gözümde Umineko = LB gibi bir şey oldu. O kadar ustaca aktarilmiş bir vn LB. Hayata bakiş açinizi değiştirecek nadir eserlerden.

Şimdi tanitima başlayalim. Refrain'i başka bir yazida anlatacağim, değerlendirmelerim sadece Refrain'e kadar olan route'larla ilgili olacak. Refrain'e kadar spoiler yok anlamina geliyor bu.

Uzun bir yazi olacak çünkü bahsedilecek çok şeyi var. Animedeki kadar basit bir hikayeden ibaret olmadiğini bilseniz yeter.

Kyousuke: "Keşke bu günler sonsuza kadar sürebilseydi."

Sözleri son derece güven vericiydi.

Kyousuke böyle dilediyse kesinlikle gerçekleşir, diye düşündüm.

Riki: "Baksana, niye bir şeyler yapmiyoruz, eski günlerdeki gibi?" diye önerdim.

Masato: "O da nereden çikti birdenbire?"

Kengo: "Ne yapmak istiyorsun?"

Riki: "İlkokul zamanlarini hatirliyor musunuz? Mahallede dolaşip kötü çocuklari arar, sonra da döverdik."

Rin: "Ben yapmadim!"

Kyousuke kesinlikle katilirdi. Çünkü, aradan 10 yil geçmiş olsa bile, o da hala benim gibi hissediyordu. Kaldi ki, şu an bile liderimiz oydu.

Kyousuke: "O zaman.."

Kyousuke yere eğildi ve..

.. yerden bir şey aldi.

Ve havada döndürdü.

Kyousuke: "Hadi beyzbol oynayalim."

Elindeki renksiz bir beyzbol topuydu.

Masato: "Eh..."

Kengo: "Ha?"

Herkes, Kyousuke'nin sözcüklerinden dolayi şaşkina dönmüş halde, ansizin bağrişti.

Kyousuke: "Beyzbol."

Döndü ve bize tekrar duyurdu.

Kyousuke: "Beyzbol takimi kuruyoruz. Takimin adi.. Little Busters!"

Çocukluktan beri hiçbir zaman birbirinden ayrilmayan Masato, Kengo, Riki, Kyousuke ve kardeşi Rin, bir beyzbol takimi kurarlar. Küçüklüklerinden beri kötülerle savaşan LB ekibi, şimdi de beyzbolda kendilerini gösterecek ve okuldaki tüm spor dallarinin kaptanlarina meydan okuyacaklardir. Tabii önce yeni takim elemanlari toplamalari gerekecek.

Hikaye

Hikaye olarak arkadaşlik temasini seçtiklerini görünce biraz tereddüt etmiştim açikçasi. Çünkü günümüz arkadaşlik temali vn'ler, seriler vesaire hep fanservis ve boş boş okul muhabbetlerinden ibaretti. Klasik espriler, kiz yere düştü eteği açildi, arka siradaki kiz aslinda tsundereydi gibi gibi. Açikçasi Key yapimlarini sevmem. Geçen sene animenin ilk 7-8 bölümünü izleyince her bölüm epey güldüğümü farkettim. Seriye daha fazla ziyan etmeden vn'ye başlama karari aldim. Doğru da bir karar olmuş.

Bir kere “arkadaşlik” temasini o kadar güzel işlemişler ki. Animesiyle kiyaslamak bile istemiyorum, animedeki acayip yapmacik olmuş. Karakterimiz Riki, son derece normal bir çocuk. Normal derken, gerçekten normal. Ne cool sözler ediyor, ne de fazla pesimist. Sen ben gibi, günlük hayatini yaşiyor, hiçbir şeyi kafasina takmiyor. Ders esnasinda telefonuna gelen mesaji açmadan önce 2 kez düşünüyor, derse mi dönsem yoksa telefona mi baksam diye. Arkadaşlariyla oyun oynamaya can atiyor, arkadaşlarinin iyiliklerini hiçbir zaman unutmuyor. Hep ben lider olacağim diye gitmiyor, liderleri Kyousuke ne derse onu yapiyor ve bundan gocunmuyor. Normal.

Ana karakter normal olunca, kendinizi o karakterin yerine daha rahat koyabiliyorsunuz. Hazir temamiz “arkadaşlik” olunca, vn’deki karakterleri kendi arkadaşinizmiş gibi düşünüyorsunuz. Veya dostlarinizi o karakterlerin yerine koyuyorsunuz. Aldiğiniz keyfi tarif edemem, sadece okuduğum ilk 1 saatte bile gülmekten gözümden yaş geldiği yerler oldu ki okul temali serilerdeki esprilere çoooook nadir gülen biriyim.

En başta da söylediğim gibi, LB’yi ve Refrain’i ayri değerlendireceğim çünkü ikisini ayni kefeye koymak gerçekten çok zor. LB’yi okumasi tahmini 4-5 gününüzü alirken, Refrain’i okumak 4-5 saat aliyor. İkisinin aktardiği şeyler çok farkli, o yüzden ayri ayri puanlamak daha doğru olacak diye düşünüyorum.

Refrain’e kadar hep yeni takim elemani bulmak ve bulduğumuz heroinelerin sorunlarini çözmekle geçiyor. Refrain’den bir önceki route’ta tam ipler kopuyor derken Refrain’e giriyoruz.

Sonuç olarak benim Refrain öncesi genel hikayeye vereceğim puan 9/10. Esprilerin kaliteli olmasi, karakterlerin samimiyeti ve LB’nin genel mantiği (spoiler ;_; ) 9 vermek için yeterli sebepler.

Anlatim Tarzi

Açikçasi burada çok da değerlendirilecek bir şey yok. Çünkü betimlemelerle falan uğraşmiyoruz, direk günlük hayatin içerisindeyiz. Riki’nin normal oluşundan bahsetmiştim. İçinden geçirdiği düşünceler öyle artistik şeyler değil. Bir mekana girdiğinde lambalarin yaydiği loş işiğin güzelliğini falan düşünmüyor. Dolayisiyla anlatim o kadar şaşaali değil. Aksine sade, samimi, okurken sizi yormayacak şekilde akiyor. Diyaloglar da günlük konuşmalar olduğu için tipki anime izler gibi izliyorsunuz. Çok üst seviye bir İngilizce bilmenize gerek yok yani. Lisedeki İngilizce ders kitaplarinda okuduğunuz metinler bile LB’deki dilden daha komplekstir bence.

Anlatim tarzina vereceğim puan 10/10. Puan kiracak bir yer göremiyorum çünkü cidden böyle günlük bir tema için son derece sade bir anlatim kullanilmiş. Günler akip gidiyor öylece.

Karakterler

Söylediğim gibi, ana karakterler çocukluk arkadaşi olduğu için çok gerçekçi ve samimi. Yan karakterlerin de kendilerine özel yanlari var ama onlar bu beşlinin verdiği sicakliği size o kadar da veremiyorlar. Şöyle iki grupta ele alirsak, karakterler:

>Karakterler spoiler değil, sadece düzenli dursun diye spoiler içerisine aldim.

Little Busters ekibindeki ana karakterler:

Little Busters ekibine sonradan katilanlar:

Karakterlere vereceğim not 9.5/10 çünkü Haruka çok boş bir karakter, olmasa da olurmuş. Komari ve Kud da bebek gibi konuşmasalardi çok daha iyi olabilirmiş. Fakat Masato-Kengo-Kyousuke üçlüsünün olmasi yeter de artar.

Route Düzeni

LB’de şöyle bir şey var, herhangi bir route’u bir kez bitirdikten sonra bir daha o route’a giremiyorsunuz Refrain’i bitirmediğiniz sürece. O yüzden rastgele gitmektense wt kullanmak şart oluyor. Önerilen 2 çeşit yol var:

Komari > Rin1 > Haruka > Kud > Kurugaya > Mio > Rin2 > Refrain (ben bunu takip ettim)

Komari > Haruka > Kud > Kurugaya > Mio > Rin1 > Rin2 > Refrain

(Bunun önerilmesinin sebebi Rin1′in aslinda gerçek bir route olmamasi. Yani çok ani bir şekilde Riki’nin narkolepsi atağiyla sona eriyor. Ama sonunda çok büyük bir ipucu olduğu için Rin2 ile pekişince her şeyi daha iyi anliyorsunuz diyelim.)

Route’larda şöyle güzel bir şey var. Biz her günümüzü arkadaşlarla oynayarak geçiriyoruz. Kaptanlarla beyzbol maçimizi yaptiktan sonra da yine günlük takilmaya devam ediyoruz. Sadece son 1-2 saatlik okuma süresi ise heroine + sorununu çözme safhasi oluyor. Ondan öncesi klasik lay lay lom yani, ki güzel bir şey.

>Resimler spoiler değil, oyunun açilişinda gördüğümüz cg'ler bunlar.

Komari: Karakter olarak içinizi bayan bir karakter Komari. Fakat route’una tamamen girince (maçtan sonra yani) işler ciddileşmeye başliyor ve karaktere üzülüyorsunuz açikçasi.

Haruka: En boş route. Neden yaptiklarini hala anlamiyorum, kizla konuştuklarimizin bir tanesi bile anlamli değil. Boş konular hakkinda boş boş konuşuyoruz. Sadece Haruka’nin ablasina dair güzel bir patlama ani var fakat siz ablasinin kim olduğunu daha vn’e başlamadan kestirdiğniz için süpriz olmuyor.

Kud: Güzel route’lardan biri fakat karakterin loli oluşu biraz bunu bozabiliyor (rus ulan kiz). Route sonunda “it’s magic” oluyorsunuz ama Refrain bittikten sonra her şeyi anliyorsunuz.

Kurugaya: En iyi route sanirim Rin+Refrain haricinde. Refrain ile ilgili en büyük ipucunu bu route’ta aliyorsunuz. Ki saniyorum ki o yüzden Refrain sezonuna biraktilar bu route’u.

Mio: Boş bir route daha. Mio’nun yaoi muhabbetleri olmasa hiç de okumasi zevkli olmayan bir route.

Rin1: İşte LB burada başliyor. Rin, Lennon’un kuyruğunda bir kağit buluyor ve “There is a secret of this world” yazisini görünce başliyorlar Riki’yle bu işin peşine düşmeye. Kağitta ne derse Rin onu yapiyor. İşler taa Rin’in bir başka okula transfer olmasina kadar geliyor fakat göndermiyoruz Rin’i. Bu route burada bitiyor.

>Aşağisi spoiler

Rin2: Burada ise Rin diğer okula gönderiliyor fakat Rin orada bir türlü yapamiyor. 1 haftayi bile zor geçiriyor. Sonunda Riki, Kengo’dan yardim istiyor. KengoxRiki vs KyousukexMasato beyzbol maçi yapip kaybediyorlar. En nihayetinde RikixRin bir şekilde Rin’in dedesinin evine kaçiyor. Uzun sürmüyor tabii, polisler evlerini basip Rin’i Riki’den ayiriyorlar ve orada bitiyor. Burada bir seçenek geliyor ekrana, eğer “become stronger” derseniz Refrain’e giriyorsunuz ve asil bomba patliyor.

Sonuç olarak route düzenine vereceğim puan 8/10. Malesef çok fazla gereksiz route var. Eğer heroinelerle uğraştiğimiz kisimlar uzun tutulsaydi gerçekten ölürdük heralde. Allah’tan heroineyle uğraşana kadar Masato falan yanimizda da rahatiz. Mio/Haruka route’lari çok kötü bitiyor. Kud route ise anlamak için çok kafa yormak gerekiyor.

(Ekstra route’lari da Refrain yazisinda anlatacağim)

Teknik Özellikler

(Seslendirme, Müzik, Art, İçerik)

Seslendirme (animeyle farkli seiyuular var)

Key yine parasini konuşturmuş burada çok sağlam seiyuular tutmuş. Özellikle ana karakterlerin (Masato, Kengo, Kyousuke, Riki, Rin) seiyuulari harika bir iş çikarmiş.

Müzik

Animeyi izleyenler müzikleri bilir çünkü anime tamamen vn’deki müzikleri kullanmiş. Malesef müzikler animede o kadar iyi oturmamiş. Vn’de ise her ana cuk diye oturan müzikler kullanilmiş. Özellikle Refrain’de kullanilan vokalli şarkilar vesaire her an gözlerinizden yaşlar süzülmesine sebep oluyor.

(Şarkida ilk 2 dakika Refrain’den CG’ler içeriyor, spoiler)

Vokalli şarkilarin liriklerine özellikle dikkat edilmeli çünkü Maeda Jun (serinin yazari) kendisi yazmiş. Yani her sahnede çalan vokalli şarkilar aslinda karakterlerin iç dünyasini, söylemek isteyip de söyleyemedikleri şeyleri gösteriyor.

Bir yerden OST albümünü bulup indirmenizi öneririm, harika parçalar var şu yaziyi yazarken bile hepsini dinliyorum tekrar tekrar.

Art

CG’leri zaten yazi içerisinde ara ara paylaşiyorum, cg’lerin güzelliğinde bir sorun yok. CS’ler, yani karakterlerin resimleri, de karakterlerin o anki ruh haline çok oturuyor (özellikle Masato). Toplamda 96 tane CG var (içindeki ufak tefek ayrintilarin değiştiği cg’leri saymiyorum). Fakat hoşuma gitmeyen bir şey var o da çizimlerdeki tutarsizlik.

Kiz karakterler + Riki’nin gözleri kocaman kocaman ama Kyousuke-Masato-Kengo üçlüsünün gözleri ufacik. Bunlar uzayli mi kardeşim anlamadim. Animede direk herkesin gözü kocaman olmuş alişamadim bir türlü Kyousuke’ye falan zaten bakinca korkuyorum resmen ;_;

İçerik

Geldik en eğlenceli kisma. Oyunun içerisinde çeşitli mini-game’ler var. Bunlar boş şey gibi gözükse de Refrain’de önemini anliyoruz. Neyse tek tek ele alalim neler olduğunu:

1. Dövüşler

Herkesin kendince bir lakabi var. Dövüşü kazanan kişi, kaybedenin lakabini değiştiriyor. Genelde komik şeyler yapiyorlar.

Animeyi izleyenler bilir dövüş sistemini. Etraftaki kişiler ellerinde ne varsa ortaya atiyorlar, dövüşecek kişiler o eşyalarin arasindan neyi yakalarsa onunla dövüşüyorlar. Biz de vn’de enter’a bastiğimizda çark duruyor ve rastgele ne geldiyse onunla dövüşüyoruz. Seçtiğimiz eşya dövüşün kaderini değiştiriyor elbet.

Bu dövüşleri bolca yaparsak karakterler de o kadar güçleniyor. Karakterlerin güçlenmesi demek de, beyzbol maçinda yenme şansimizin artmasi demek. Ben daha yenmeyi başaramadim ;_; Daha doğrusu 3. denemeden sonra pes ettim hikayeye yoğunlaştim. Hikayeyi etkilemediği için istersek bu dövüş/beyzbol oyunlarini kapatabiliyoruz hikaye kendi seyrinde akiyor.

Bu da rank ekrani. Eğer 1. bitirirsek uzun bi süre, Mask The Saito geliyor. Sadece Mask the Saito üzerine bir OVA yapildi duyduğum kadariyla. Epey de güçlü zaten 2 kere gördüm yenemedim kendisini ;_;

2. Beyzbol

Beyzbolda direk biz oynuyoruz zaten. 20 kere vuruş hakkimiz var, maçin tarihine ne kadar yakinsak o kadar çok pratik yapma şansimiz var. Mümkün olduğunca topu her oyuncuya doğru atmaya çalişmaniz lazim ki onlarin da statlarinda artiş olsun. Eğer topu bir oyuncuya 3-4 kere atmayi başarirsaniz sahada yerlerini değiştiriyorlar.

Eğer topu kedilere isabet ettirirseniz Rin çok kiziyor. Eğer çok sinirlenirse yeni bir atiş skill’i elde ediyor. Bu da elbette beyzbol maçinda epey kullanişli oluyor. Her maç sonunda her oyuncunun ne kadar +stat kazandiğini da görebiliyoruz. İstersek antremani yarida kesebiliyor veya kamerayi istediğimiz bir oyuncuya tutabiliyoruz. Veya free-kamera dediğimizde kamera rastgele sahadaki oyunculari gösteriyor.

Kyousuke daha sonra bizim kaptan olmamizi istiyor ve oyuncularin yerlerini belirliyoruz. İstersek Rin veya Kyousuke bize taktik konusunda yardimci oluyor.

Oyunu her yeniden açişimizda Rin ve Riki'nin statlarinin değişmediğini de ufacik bir ipucu olarak vereyim

3. Rin Firlatmaca

Bir sahnede karakterlerimiz derse geç kaliyorlar. En iyi kestirmeninse Rin’i sinifa uçurmak olduğunu düşünüyorlar, böylece Rin onlarin geç geleceğini hocaya söyleyebilir. Burada da iş bize düşüyor.

Eğer çok hizli uçurursak Rin bayaaaaaaaa uçuyor ama sinifa tutunmayi başariyor. Eğer çok zayif firlatirsak Rin geri yere düşüyor Mission Failed oluyor ;_;

4. Şiir Oluşturmaca

Mio’nun route’unda, Mio’nun bir şiir yarişmasina katilmasi gerekiyor. Herkes oturup kendince yazmaya çalişsa da olmuyor (Masato için çok zor ;__; ). En sonunda Haruka herkesin rastgele bir cümle yazmasini istiyor. Biz cümleleri görmüyoruz, rastgele 5 kişiyi seçiyoruz ve ekranda yazdiğimiz şiir gözüküyor.

5. Kantini Kurtarmak

Lennon’un kuyruğuna gelen bir görevde kantini kurtarmalari gerektiği yaziyor. Şans ki ertesi gün tüm kantin çalişanlari hasta olmuş yemek lazim kimse yok. LB ekibi geçiyor ve acele acele herkese yemek veriyor. Aceleden kastim, bir tepsinin üzerine ellerinde ne varsa savurmalari oluyor. Bizden istenense tepsiye saçma sapan şeyler dolmadan tepsiye tiklamak. Eğer çok şey dolarsa öğrenciler tepkili oluyor. Bazen direk boş tabak veriyoruz baya sövüyorlar haha

–

Sonuç olarak içerikte ellerinden gelenin en iyisini kullanmişlar okuyucuyu da LB’nin bir parçasi yapabilmek için.

Seslendirme için puanim 8.5/10 (Harukaaaaaaaaaaaaa, Komariiiiiiiiiiiiiiii)

Müzik için puanim 9/10 (Biraz daha fazla müzik olsaydi ;_____;)

Art için puanim 8.5/10 (Keşke Refrain’de malum olayla ilgili daha çok CG olsaydi)

İçerik için puanim 10/10 (Daha ne yapsin adamlar)

Sonuç

Sonuç olarak Refrain’e kadar olan kisim benden 8.6/10 puan aliyor.

Arkadaşliğin bolca yaşandiği bir ortam fakat bazi heroinelerin boş muhabbeti (HARUKA) içinizi bayabiliyor. Kesinlikle okunmasi gereken bir vn olduğunu düşünyorum. Çünkü H-Scene yok ve okumasi çok kolay. Herkesin kendi dostlarini veya eski dostlarini şöyle bir hatirlayacaği, insani derinden sarsacak bir vn. Bu zamana kadar ihmal ettiğiniz kişileri gidip arayasiniz geliyor.

Spoiler olur diye pek okuyamadım ama güzel incelemen için teşekkürler, günün birinde mutlaka oynayacağım.

Key oyunları olarak Planetarian ile Rewrite'ı bitirdim.

Kanon, Air, Clannad diye devam etmeyi umuyorum.

Bi de şu Rewrite'ın devamının çevirisi gelse ne güzel olur

Spoiler olur diye pek okuyamadım ama güzel incelemen için teşekkürler, günün birinde mutlaka oynayacağım.

Key oyunları olarak Planetarian ile Rewrite'ı bitirdim.

Kanon, Air, Clannad diye devam etmeyi umuyorum.

Bi de şu Rewrite'ın devamının çevirisi gelse ne güzel olur

Okurken spoiler vermemeye baya dikkat ettim aslinda, sadece Rin route açiklamalarini okumayin Koyduğum o cg'ler openingde var zaten yani.

Asil spoiler Refrain'i inceleseydim olurdu ama onu direk es geçtim dediğim gibi. Rewrite'a ben nedense hala isinamadim, inşallah bi gün okurum. KEY yapimlarini sevdiysen buna bayilacaksin o zaman ya, bence Kanon, Air, Clannad üçlüsünden önce bununla bir isinma turu atsan güzel olur

Pekala biraz daha okuyalım öyleyse

Valla Shizuru ve Key için okudum ben şahsen. Kotori'nin hikayesi de bayağı hoştu, tavsiye ederim.

Key yapımlarını önce bi bitirmek istiyorum dediğim gibi.

Little Busters! bu oyunlardan sonra geliyor, ben de sıraya alayım dedim.

Ha tabi unutmadan, bu incelemelerden daha fazla istiyoruz.

Yani istiyoruzdur, belki 3-4 kişiyiz ama

Ha tabi unutmadan, bu incelemelerden daha fazla istiyoruz.

Yani istiyoruzdur, belki 3-4 kişiyiz ama

Ben incelemeleri vn'leri okudukça yapiyorum genelde. Tam böyle bitirdikten sonra etkilenmiş bir şekilde yazip duruyorum. Şu siralar başlayacağim VN saniyorum ki Chaos;Head olacak. Senelerdir bilgisayarimda çevirisi doğru düzgün çalişmiyordu, bu sefer başardim o yüzden bi haftada falan bitirip incelemesiyle birlikte geleceğim muhtemelen

Burada yer almayan Tsukihime incelemesi de blogumuzda mevcut bu arada: http://akumina.wordpress.com/2013/10/28/tsukihime/

Kişi sayisi aslinda az değil de bu vn okuyuculari kendini göstermeyi pek sevmiyor ya. Birini bulduğumuz gibi üstüne atliyoruz, bi bakiyoruz çoktan gitmiş altimizdan

Hmm Fate/Stay Night olaylarına el atmadım daha, oralara gelince Tsuhikime incelemeni de okuyacağım. Chaos;Head ise ilgimi çeken bir oyun, steins gate ile aynı evren falan denince insan dahada meraklanıyor. Hikayeye önem verip ortaya adam akıllı bir şeyler koyabilen, ingilizceye çevrilmiş tüm vn'leri oynayacağım içinde o incelemeni merakla bekliyorum. İngilizce konusunda da;

Hoshizora no Memoria'nın devam oyununu oynayamadım mesela, böyle olunca engellenmiş gibi hissediyorsun, ingilizce'den hiç anlamayan kişilerin vn olayına bulaşmaması gibi. Manga çeviri işinde yer alan biri olarak çevirinin o kadar kolay bir şey olmadığını biliyorum, hele hele adamlar latin alfabesinden olmayan japonca'dan, visual novel gibi bayağı uzun bir türü çeviriyorlar ki işleri iyice zor. Ne diyelim onlara da kolay gelsin.