O Tuhaf An...

Gün içinde, hayatınız sürecinde yaşadığınız tuhaf anlar oluyordur. Bu başlıkta onlardan bahsediyoruz.

Arkadaş buluşmalarında artık günün sonuna geliyoruz ve elveda zamanı. Herkesle vedalaşıyorsunuz ama bir bakıyorsunuz, "o tuhaf an" gerçekleşiyor ve çoğu kişi aynı yöne gidiyor

Kalabalık bir ortamda herkes bir şeyler söylüyor ve gülüşüyor (siz de dahil), sonra siz bir şey söylüyorsunuz ve yine "o tuhaf an" gerçekleşiyor; kimse gülmüyor

Çalışırken elleriniz kirlendi ve yıkayacaksınız bir güzel el sabununu da avucunuza aldınız güzelce ellerinize yedirdiniz. Çeşmeye yöneldiniz, çeşme başını çevirdiniz ya da kaldırdınız; o da ne? Sular kesik ve yine "o tuhaf an"'ı yaşıyorsunuz.

Bolca gürültülü bir sinifta herkes hep bir ağizdan konuşuyor, tam siz arkadaşiniza çok özel bir konudan fisiltiyla bahsetmeye başladiğinizda "o tuhaf an" gerçekleşiyor; tüm sinif ne hikmetse ayni anda susuyor. ;_;

Umine'cim öncelikle her başlığa katıldığın ve düşüncelerini eksik etmediğin için teşekkürler

Dediğin tuhaf durumda çoğumuzun başına gelmiştir herhalde.

Yemek sırasına geçip uzunca bekledikten sonra size sıra geldiğinde, yine "o tuhaf an"ı yaşarsınız ve bir bakmışsınız yemek kalmamış :/

şefin çocuğu gelir ofise, odada fazla adam yoktur, çocuk küçük haliyle azıcık mızmızlanır.

o sırada şef şöyle der : "ablan senle ilgilensin" (o abla ben oluyorum)

höğnk kaldım accık.

cılız bir sesle "oluuurr" diye cevap verdiğim an benim için tuhaf bir andı bugün.

sonra telefonu elime alıp aloo aloo diyerek odadan kaçtım tabi heheh

ps: normalde daha komik şeyler çıkarırdım size ama bugün malzemem az. başlık güzelmiş mod kardeş +rep

Bir yere gidiyorsunuz ve kalabalıksınız. Sizi karşılayan kişi herkes ile tokalaşıyor ve ''o tuhaf an'' geliyor ve sizinle tokalaşmayı unutuyor.

Diğer bir şey, herkese dağıtılan bir şey tam size geldiğinde bir bakmışsınız bitmiş, zaten ben yemem diyerek o tuhaf anın etkisini biraz azaltmaya çalışıyorsunuz ama nafile.

Üniversite yılları...Dönem sorumlusu aksi bir prof.un dersi.Amfide en arkadasınız.3 arkadaş uçak yapmışsınız kimin ki en uzağa gidecek muhabbeti.Ders bitiyor hoca kapıya yöneliyor ve uçakları atıyorsunuz.Birinin soru sorması üzerine hoca arkasını dönüyor.Bütün uçaklar yere çakılmışken sizin ki ne güzelde süzülüyor ve o tuhaf an gerçekleşiyor.Hedefe atılan ok misali hocanın burnuna çarpıyor.

Okula yeni gelen öğretmen arkadaşla tanışırken tam sıra sana gelir, "Hoşgeldiniz ben..." diye cümlene başlarken o tuhaf an gelip çatar ve odaya giren müdür yardımcısı tüm dikkati üstüne çeker, öylece el havada kalıverirsin.

Üniversite yıllarında i.ö. olan arkadaşa not bırakmam gerekmişti ama okulda emanet edecek kimseyi bulamayınca notu yangın dolabına bırakmaya karar verdim, tam dolabı açıp notu bırakacakken o tuhaf an gerçekleşti ve bölümün en fena hocası odasının kapısını açtı. T.T

Elimde 1 paket bisküviyle sınıfa girdiğimde herkesin susup bana baktığı o tuhaf an...

(Tabi 2 saniye sonrasında paketim bomboş kalıyor T^T)

Normalde 5-10 kişiden fazla kimsenin derslere gelmeyip, sınavdan bir önceki hafta sınıf limitinin aşılması ve sıralara 3erli oturmak zorunda kalmak...

Bir arkadaşımın anime izlediğimi duyup kendisinin de anime izlediğini söylemesiyle, anime muhabbeti yapacağım bir kişi diyerek sevinçle içinde en az 400 gb türlü türlü anime olan haricimi verip, ertesi gün teslim aldığımda

-Ben de seni animeci sanmıştım, hiç anime yok bunda

-Olm yarısı anime dolu onun, bulamadın mı?

-Baktım da robotlu falan şeyler, naruto yok ki, ben naruto istemiştim

-Haaa sen anime derken naruto'yu kastettin...

Sonra o arkadaşla bir daha anime muhabbeti yapılmadı tabi.

Bazen yaptığım sarkazmlar çok ileri seviye olur, karşımdakiler anlamıyor, üstüne de aptal olan benmişim muamelesi görüyorum, en tuhaf anlardandır benim için.

Öğrenciyken sınav haftası misafir ettiğimiz bayan arkadaşlardan birinin Merlin dizisini izlerken yanına sokulup, artizlik yapmak için Yüzüklerin Efendisi'nden bahsetmem, akabinde kızın izlemedim ilgimi çekmedi gibi bir cevap vermesi, ben de artizliğin dozunu artırayım derken ev arkadaşıma pas atıp "La olm Yüzüklerin Efendisini izlememiş la bu" gibisinden birşey söylemem (yok öyle hanzoca söylemedim elbette, ama aynı vurguyu yapacak şekilde söylemiş olmam lazım), ev arkadaşımın bana dönüp, "Ben de izlemedim ki olm onu, ben oscar alan filmler izlemiyorum" gibisinden hipster bir cevap vermesi, benim dumur hallerim, yok arkadaş ben ev arkadaşlarımı yanlış seçmişim.

Geçen gün en yakın arkadaşlarımdan biriyle buluşup konuşurken arkadaşımın Game of Thrones muhabbeti açması, benim spoiler vermeden engin bilgilerimi konuşturmama sıra gelmeden arkadaşın, ilk bölümü izliyordum, sıkıldım tam uyuyacaktım ki +18 sahneler giriverdi bir anda gözlerim açıldı demesi, benim o tuhaf anlardan birini daha yaşamam, sonra arkadaş izlesin diye Shae karakterinden bahsetmem falan. İnsanlıktan umudumu yitirdiğim anlardan biridir.

'edited beybi'

Alemsin bahadır:)) Bende o Tuhaf anlardan o kadar boollll ki:D

Ortaköy de bir restorana da sipariş verdik. Oldukça gürültülü olan mekanda Bizden sonra gelen kişilerinin siparişinin bizden önce gelmesi üzerine dayanamayıp garsona " ne o sınıfsal bir ayrımcılık mı var burada da" dediğim an ortamın en sessizleştiği ana denk gelmesi ve benim sesimin de 2 kat yüksek kalması.. yer yarıl ben geliyorum dediğim anlardan biri idi.

Bir diğeri de aile şirketlerinde çalışanlar bilirler babası, anası, oğlu, kızı.. Her biri patrondur. Ana Patronun oğlu bir iş verir. Ancak benim yaptığım işle alakası olmayan ve aslında bir başkasının (Tesis müdürü'nün) yapması gereken iştir. Dayanamayıp Muhasebe Müdürüme gidip, ağzıma gelen, aslında işi yapması gerekene, bir güzel saydırmaya başladım, Onun işini de ben yapacaksam onun yerinde ben oturayım. Bu kadar aptalca bir işi beceremeyecekse ne diye oraya oturtmuşlar onu.. bu ne böyle falan.. Gerisini düşünün.. Arkamı dönmemle büyük patronla burun buruna geldim. he he Yüzsüzlük tabi, diz boyuu.. tekrara müdürüme dönüp haklı değil miyim ama canım işimiz başımızdan aşkın zaten deyip, odama geri döndüm ama.. O an varya.. Hiç kovulmadım istifa mı etsem acaba diye düşünmedim de değil hani:)) (Sonra adamın suratına da sen geri zekalının önde gidenisin dedim de rahatladım:))

Hangi Bahadır? Küçük harflerle yazdığın için üstüme alınıyorum ben.

İkisinin de isminin Bahadir olduğunu öğrendiğim O TUHAF AN

Bak o kısmı ben bile atladım bi' an.. xl olan:D

) Ya hazır girmişken bir tane daha yazayım.. Tüm öğrenim hayatım boyunca tek bir kere bile kopya çekemeyen ben, Meslek yüksek okulda, "nasılsa çekemiyorum" deyip iş hukuku sınavın da, anfi' nin en önüne oturdum. Tabi benim ekürim ile birlikte. -ki sınavın ortasında ayağa kalkar dolaşır ve hiç bir hoca tek bir laf etmezdi kendilerine... Gene sınavda gayet rahat kalktı benim yanımdaki arkadaşın kağıdına baktı yerine oturdu.. 5 dk. sonra ben bön bön tahtaya bakarken hoca beni göstererek "sen kursüye" diye kopya çekiyor muamelesi ile beni direk postaladı..

Bundan beş-altı sene önceydi. Sanırım amt daha bu siteye taşınmadan önceki sitesindeydik. Yaş tabi baya ufak. Bir karakter gördüm, nerede ve nasıl rasladığımı hiç hatırlamıyorum. Sanırım o ana kadar hiç bir karakter bana o kadar güzel gelmemişti. Çok beğenmiştim karakteri ve hangi animedeyse hemen izlemeliydim. O zaman google'da resim aratamıyorduk sanırım veya ben bilmiyordum. Büyük ihtimal aratamıyorduk. Neyse, bilen birileri var mı diye başlık açıp koydum siteye. Bir kaç gün sonra AkuTan (o zamanlar AkumA'ydı sanırım nick) gelip "O karakter erkekmiş abi" dedi. Nasıl utandım anlatamam size. Baya rezil olmuş hissettim kendimi. Belki hatırlayanlar vardır. Umarım yoktur ama

Bu arada karakter Haku değildi ondan eminim ama kim olduğunu hatırlamıyorum şuan.

Bu vesileyle de gelecekte animasyon işine girecek arkadaşlara sesleniyorum, yapmayın böyle şeyler

@Aurora ilk yazdıklarına sesli güldüm

@Umine yokluğumda yerimi bırakacağım bir tek suke var

Forumda bir post yazarsın uzunca hem de, gönder düğmesine bastığında o tuhaf an gerçekleşir, konu çok başka yerlere gelmiştir ve senin yazdıklarının artık hiçbir anlamı kalmaz.

Daha da kötüsü tam yazarken çat diye bilgisayarin kilitlenmesi bence, çoook başima geldi çok

yanlış kişiye yanlış bir soru sorarsın ve sonrasında o tuhaf an gelir çatar vede işin aslını öğrendiğinde iş işten geçmiştir artık. örneklemek gerekirse gayet masumane bir biçimde, işin aslının o boyutlarda olduğunu bilmeden yeni tanışmış olduğun bir anime severe -ki bu kişinin karşı cinsten olma ihtimalini bile düşünmediğin bir zamanda FSN deki mana doldurma muhabbetinin nasıl olduğunu sormak gibi ...

yanlış kişiye yanlış bir soru sorarsın ve sonrasında o tuhaf an gelir çatar vede işin aslını öğrendiğinde iş işten geçmiştir artık. örneklemek gerekirse gayet masumane bir biçimde, işin aslının o boyutlarda olduğunu bilmeden yeni tanışmış olduğun bir anime severe -ki bu kişinin karşı cinsten olma ihtimalini bile düşünmediğin bir zamanda FSN deki mana doldurma muhabbetinin nasıl olduğunu sormak gibi ...

Hahaha bunu bir yerden gözüm ısırıyor sanki....

Aslında hayatımda o kadar çok ''o tuhaf an'' oldu ki aklıma gelmiyor şu an, hep öyle olur bilirsiniz. Aklınıza en olmadık anda gelir, isteyince de hatırlayamazsınız. (

Daha da kötüsü tam yazarken çat diye bilgisayarin kilitlenmesi bence, çoook başima geldi çok

İnternetimn tam da o anda kesilmesini de ekleyelim buna. MAL'da uzunca yazışırken çok olmuştur.

Mana doldurma ne ki?

Mana doldurma ne ki?

Animede hatirliyorsan Shirou ve Saber ayni yatağin üstünde öylece birbirlerine bakiyorlardi. İşte bunu biraz daha adult yaparsan anlarsin

Biliyorum zaten takılıyordum sadece

Yine de bilmeyenler açısından açıklaman iyi oldu. Kimse hione gibi tuhaf bir an yaşamamış olur. Günü kurtardın Uminecim

Vizeden hemen önce hocaya bi' soru sormuştum, cevabımı alıp tam yerime geçecekken hoca adımı sordu, söyleyip yerime geçtim. Bu andan sonrası tuhaf anlar silsilesiydi benim için. Şöyle ki:

-Hilda'nın arkasındaki önüne bak.

-Hilda'nın 3 önündeki konuşma.

-Hilda'nın 2 solundakinin arkasındaki önüne bak.

T_____T

Akbili olmayan arkadaşı tramvay durağına kadar bırakıp akbilini bastıktan sonra *o tuhaf an gerçekleşir* bi' tane de kendime basıp turnikeden geçmem, arkadaşla bi' süre birbirimize bakakalmamız akabinde gerisin geri duraktan çıkmam.

olayı uzatarak beni o tuhaf an'ın içine tekrar tekrar soktuğunuz şu dakikalar da benim için yeni bir o tuhaf an oldu yayında ve yapımda emeği geçen herkese teşekkürler ...

Başka bir şehirde (Bursa) üniversite kazanılmıştır. Maalesef okunacak dilde bir kelime bile bilinmediği için mecburen 1 sene boyunca hazırlık çilesi çekmek zorunlu tabii. Hazırlığın ilk günü, hocalarla tanışma faslı... Tüm hocalara, sonradan sıkıntı çekmemek için maymunluk (sempatiklik) yapılır. En muzip hocalarımızdan birine gelir tanışma sırası. Sırasıyla sınıfta bulunan herkese tuttuğu takımı sormaktadır. Sıra bana geldiğinde, bulunduğum yeri düşünüp göğsümü biraz da olsa gererek "Beşiktaş'lıyım" dedikten sonra aldığım cevapla o tuhaf an gelir; "Eveeet! Sınıfta kaldın, seneye görüşürüz!" Bu sözden sonra bir sağımdaki, bir solumdaki arkadaşlara baktığımda hocanın şakası olmaz der gibiydiler yüz ifadeleriyle. Cidden, neredeyse bırakıyordu hazırlıkta...