Tokyo Ghoul

Valla her türlü sansüre maruz kaldığı için içim gitmiyor abi şu seriyi seyretmeye

Blu-rayler gelse de gözümüz gönlümüz açılsa...

Sansürler yüzünden inanılmaz bırakasım geliyor bu seriyi. O kadar insanın gözüne batar bir şekilde yapıyolar ki sansürü, sansür geldiği anda bölümü kapatası geliyor insanın. Hadi madem sansürleyeceksiniz, oraya ışık veya karanlık düşürmek yerine o sahneyi başka bir açıdan, arkadan felan gösterin. O kısım görünmesin sadece akan kanı görelim yine yeter. Böyle amatörce bir şey olur mu ya.

8. bölüm

Animedeki çizimler birbiriyle alakasız resmen. Açılışta Kaneki'nin maskesinin sol gözü kapalıyken normal animede maskesinin sağ gözü kapalı. Ayrıca 7. bölümde yanlış hatırlamıyorsam bu deli dedektifin yanında olan gencin gözünde bandaj yoktu. 8. bölümde bandaj vardı. Neyse bunlar küçük şeyler.

8. Bölüm

Ne karıymış arkadaş bütün çeteler,örgütler ne çekmiş şu karıdan. Birileri kumpas kuruyor herhalde bizim oğlana bilerek gönderiyorlar okadar adamı 20. Bölgeye.Bi sonraki bölüm dobra dobra geçicek. Fırtına öncesi sesizliğin olduğu bir bölümdü. Hala mangasını okumadım seri bitene kadarda kendimi tutmayı umuyorum.

10. bölüm

10. bölüm

Tam olaylar derinleşmeye başlarken animenin bitecek olması sinir bozucu. Elimizdeki eseri nasıl batırıp berbat ederiz dersini çok iyi verdi yapımcılar. Animasyonları ve müziklerine lafım yok ama hikaye anlatımında kopukluklar var. Oldubittiye getirilmiş izlenimi veriyor doğrusu. 12 bölüm olduğu için aceleye getirdikleri belli zaten de adam gibi 20 üstü bölüm yapıp mangasına yetiştiği yerde ara verseler olmayacaktı sanki. Bu serinin hakkıydı adam gibi bir uyarlama. Böyle potansiyeli olan serileri harcıyorlar ya aklım almıyor.

12 bölüm az değilmi yav mangasına başlıyorum arkadaş.

10.bölüm

Maalesef öyle. Kaldı bir bölüm artık mangadan devam ederim diye düşünürken, manganın biteceğini öğrenmek üzücü oldu. Bu tarz serilerin tadında bitmesini kabul edebilirim ama duyduğum kadarıyla daha cevaplanmamış pek çok şey varmış. Bu erken finalin sebebini anlayamadım doğrusu.

11.bölüm

[JUSTIF]Mangası 143. bölüm itibariyle bitti. Ben mangasına bayadır başlamayı düşünüyordum ama animeyle arasındaki çizim kalitesi farkı beni vaz geçirdi. Mangaya baktığım bölüm Hinami ile annesinin anlatıldığı bölümlerdi. Hani çizimlerin güzel olmasını istesem de öyle çok takılmam ve konu, karakter vb güzelse bakarım. Ama önce animeyi görünce insan yadırgıyor sanırım.(Çizimlerle ilgili kast ettiğim her şey yüz, kafa çizimleridir.)

[/JUSTIF]

12.bölüm

En güzel bölümdü. Yaşayış ilkelerini tahrip eden, bozan ve savurduğu noktadan yeniden baktıran psikolojik bir sarmal. Hikayenin ana düşüncesi, deyişi felsefik bir manifesto halinde en net halini gösterdi ve düğümleri iyice sıkarak kopardı. Karakterden yansıyan da bu nispette coşma ritüeli değil, düşmanından da izler taşıyan hali ile çıldırış ve tecrübeydi. Bölüm finalinin gönül rahatlığıyla yenilen ilk yemeğin görüntüleri ile yapılması ve tadının bozulmaması da tam isabet olmuş. Umarım hikayenin arkası yarın daha da kaliteli şekilde gelir.

Genel anlamda da seri memnun etti diyebilirim ama net değerlendirmemi sansürsüz çıkacağı ümit edilen bölümleri gördükten sonraya bırakıyorum.

Ayrıca seri adına hatırlanası kısımlar içinde benim adıma açılışı da yer alacak, gösterildiği her bölümde en az iki kez dinleyip izledim, çok uyumlu hazırlanmış.

12. Bölüm

Kaneki'nin yaşadığı olaylardan sonra hala kararsız kalması, ezik olması feci şekilde sinirimi bozuyordu. Ama son bölümle beraber gördük ki; bunlarında sebepleri var. Kaneki'nin gösterdiği gelişim güzeldi ama gösterilen bu gelişimin taklit olması ufakda olsa sinirimi bozdu. Jason eskiden gördüğü işkenceden dolayı yaşadığı travmada böyle bir karaktere bürünmüş olmasını doğal karşılarken, Kaneki'nin de bunun aynısı olmasını biraz yadırgadım. Kendi düşüncesini korumasını isterdim. Çoğu soruya cevabı verirken kendi emin olduğu cevabı verip kendisi olmasını isterdim. Aslında belirttiğim şekilde cevapları Rize'ye belirtti ama sanki ona uygun davranmadı gibime geldi. Son sahneleri açılış parçasıyla yine iyi götürmüşler.

Sanırım ikinci sezonda olacakmış kış mevsiminde, merakla bekliyorum.

Animesini 6. bölüme kadar izleyip "kesin manga daha derin ve anlamlıdır" diyerek mangasına başladım. Onu da 10 bölüme kadar okudum sanırım. Seri hakkında buraya kadar oluşan genel fikirlerimi paylaşmak istiyorum. Spoiler vereceğimden korkmayın, anime mangada okuduğum kısmı çoktan geçmiş sanırım.

Eğer manga okumaktan rahatsız olmuyorsanız hemen mangasına başlamanızı tavsiye ederim. Anime de bazı şeyler eksik ve anime serinin çocuksu versiyonu gibi bir şey.

Mangaka belli ki çok fazla kitap okuyan birisi. Hatta yazar olacakken vazgeçip mangaka olmuş izlenimi bıraktı bende. Çizimleri okuduğum yere kadar, okunmayacak kadar kötü diyemem ama animeden kötü. İleride güzelleşiyorsa orasını bilemem. Manganın bana verdiği his gerçekten kitap olacakmış ama mangaya dönmüş gibi. Kötü manada söylemiyorum bunu.

Manganın ilk bölümünün sonunda olan ve animede olduğunu hatırlamadığım bir yer var. Spoiler olacağını sanmıyorum.

http://mangafox.me/manga/tokyo_ghoul/v01/c001/38.html

http://mangafox.me/manga/tokyo_ghoul/v01/c001/39.html

İngilizcesi yetersiz olanlar için kaba taslak çevirecek olursak, "ben, her hangi bir yapımın ana karakteri falan değilim. Ama olur da, ana karakterinin ben olduğum bir hikaye yazacak olursanız, bu hikaye trajedi türünde olurdu" diyor karakterimiz. Bu tarz şeyler önemlidir. Serinin gidişatına veya sonuna dair ip uçları barındırır. Neden animede burayı atlamışlar anlamış değilim. Seri bitmiş anladığım kadarıyla (mangası yani) ve olabildiğince spoilerden kaçmaya çalışıyorum. Ama bir yandan da bir merak var "gerçekten de kötü sonla mı bitiyor" diye.

Son olarak, belki de bir çoğunuzun çok gereksiz göreceği bi konudan bahsetmek istiyorum. Bu konuyu nasıl anlatsam tam olarak emin değilim açıkçası. Neyse, hepimizin bildiği gibi ilk bölümlerde karakterimiz Rize denen hatundan hoşlanıyor, hatun ghoul çıkıyor, bedeninin belli parçaları bizim elemana geçiyor ve elemanımız da ghoul gibi davranmamak için mücadele veriyor. Bu yaşanan olaylarda metafor var sanki. Buna metafor denir mi tam olarak ondan da emin değilim.

Neyse, düşünün bi, bir kadından hoşlanıyorsunuz. Bu kadına dair kafanızda bir izlenim var. Onun kim olduğuna dair. Sonrasında kadınla yakınlık kuruyorsunuz. Ama hatun hiç de sandığınız gibi çıkmıyor. Ve bu süreçte de size zarar veriyor. Bunu da bilinçli olarak yapıyor. Sonra yollarınız ayrılıyor ve o kadın 'sizin için ölüyor' ama yaşanan olaylardan dolayı da karakterinizi etkilemiş durumda. Siz de bu yeni sizi, kabullenemiyor ve kendi doğrularınızdan şaşmamak için mücadele veriyorsunuz.

Çevrenizde illa, sevgiye veya aşk'a değer vermeyen -veya vermiyormuş gibi gözüken- "yatar geçerim, uğraşamam aşkla meşkle" kafasında olan insanlar olmuştur. Klişe olacak ama bu insanların bir çoğu da geçmişlerinde yaşadıkları ilişkilerde ağır yaralar almış kişilerdir gerçekten. O zamanlar şuan oldukları kişinin tam tersidirler. Ve karşı cinsten o kişi tarafından bilinçli olarak bazı "ihtiyaçları" -cinsel veya duygusal yönden. her ikisi de olabilir- karşılamak için bilinçli olarak kullanılmış veya kullanılmaya çalışılmışlardır. Bu olaylar sürecinden sonra hem karşı taraftan aldıkları yaralar yüzünden hem de "hayatta kalmak için" karşı taraftan bir şeyler kapmışlardır. Özetle, bir daha üzülmemek için, aynı şeyleri yaşamamak için karşı tarafın onlara yaptıklarını onlar da başkalarına yaparlar. Ama her insan böyle değildir işte. Kimileri öyle kolay kolay vazgeçmez kendi doğrularından. Bir yandan ona yapılanı başkalarına yapmak isteseler de bir yandan da bunun yanlış olduğunu, yapmaması gerektiğini düşünürler.

Tıpkı ana karakterimiz gibi değil mi?

Çok dandik anlattım ama umarım anlamışsınızdır. Mangaka da bu tarz bi süreçten geçmiş ve serinin ana temellerinden bazıları atılmış olabilir gibi geliyor. Veya bilmiyorum, abartıyor da olabilirim.

@Stzake

Eline sağlık, bilgilendirici bir yazı olmuş ancak senin de bildiğin gibi zaten çoğu Mangaka bu tarzı kullanır. Mesela Rumiko Takahashi Maison Ikkoku serisinde kullandı. Kendi deneyimlerini aktardı. Zaten birçok yabancı arkadaşım da yaptığı en iyi çalışma olduğunu söylüyor (Daha bitirmiş değilim, en son 27.bölümünü izledim serinin). Ya da NGE, Hideaki Anno NGE çıktığı dönem ruhsal sorunlar geçirmiş ve bunu seriye ister istemez aktarmış. Eleştirme olarak anlama ancak Mangakalar zaten senaryo açısından kendi düşüncelerini aktardıkları için ruh halleri ister istemez yansıyor serilere.

@Esaklan987

Valla kırıcı olmak istemem ama trollenmeye acayip müsait birisin 'lememek için de kendimi zor tutuyorum açıkçası

Biliyorum ben zaten çoğu mangakanın, daha doğrusu ortaya bir hikaye konulan çoğu sanat eserinin özünde yaratıcısının deneyimlerinin olduğunu. Kendim de uzun süredir bu tarz bi proje ile uğraşıyorum zaten. Benim anlatmak istediğim "aa mangaka kendinden bir şeyler anlatmış galiba, böyle bir şeye ilk defa denk geliyorum" değil.

Yani ben diyorum ki "bu elma yeşil" sen diyorsun ki "her meyvenin bir rengi var zaten". E ben zaten biliyorum bunu, sadece bu elmanın 'yeşil' olduğunu söylüyorum.

Final

Mangası da aceleye gelip de bitirilmiş gibi hissettim.