100% Perfect Girl

Lise temalı shoujolardan sıkıldıysanız ve farklı bir şey arıyorsanız eğer 100% Perfect Girl sizin için biçilmiş kaftan. Hele de olayın, yarıdan sonra başka bir boyuta taşınmasıyla ciddi anlamda klişe kalıplardan sıyrılan bir isim olup çıkıveriyor bu manhwa. Sağ gösterip sol vuran bir isim aslında, güllük gülistanlık bir shoujodan çok ötede. Siz de bu tür sürprizleri olan mangaları/manhwaları severim diyorsanız eğer bu güzelliğe bir şans verin derim. Zira beklemediğim anda yüzüme indirdiği o tokadıyla okudukça okuma hevesi aşıladığı doğrudur. Bir peri masalı okuyacağımı düşünürken çeşitli entrikalar ve tehlikeli oyunların ortasında kalan kahramanlarımızın hikayesini okurken buldum kendimi. Peri masalından ziyade altın kafese konulan kuşun hikayesi demek daha doğru olur. Dahası da bu kafesteyken yaşadığı tehlikeli oyunlar, kaçma isteği, psikolojik sorunların getirisi ve sonrası... Daha fazla detaya giresim yok, zira daha da gidersem bu kez spoilerın dibi olacağı kesin.

Can't Lose You okuyanlarımız bu yazarın işleyişi hakkında az çok tahminde bulunabiliyordur eminim ama bu kez daha farklı bir hikaye sunmuş. Sıradan bir shoujonun esintilerini okuyup köşeme çekileceğim dediğim anda beni bambaşka bir dünyaya sokuşuyla Can't Lose You'dan daha ayrı bir manhwa okuduğumu belirtmem lazım. Can't Lose You da gayet keyifli okumalıklardandı, hatta heyecanlıydı da. O da bir klişelerden sıyrılmıştı. Onda da farklı bir shoujo esintisi ile bizi selamlıyordu Wann. O da dramatikti, psikolojikti ve bu yönüyle baktığımızda yine aynı esintilerden bize ulaştırılmıştı ama bu kez daha farklı bir sunuşla yapmış sanki. Aşkı önce nefrete dönüştürmüş, nefreti sonra kıskançlığa, kıskançlığı da sonra endişeye ve sen son da tüm bunları tek bir noktada buluşturmuş; tehlikeli bir dünyanın ortasındaki çaresizliğe, kayboluşluğa. Jarte bazen küçük bir çocuk gibi sahip olduklarını kimseyle paylaşamayan aksi birine dönüşebiliyor, bazen tatlı olabiliyorken bazen de korkutabiliyor ama daha çok sevimli taraflarını göstermiş bize mangakası çünkü tüm bunların yanında koruma iç güdüsünü törpüleyen bir aşık olup çıkıveriyor kendisi. Öte yandan J. Jay hepimizin hayatında özenebileceği bir lükse kavuşan bir peri masalı kahramanı kıvamında ama özgürlüğünü özlediğini fark edince de iş işten geçme raddesine gelmiş sanki. Eh araya da çeşitli karakterler girince hikaye vakit kaybetmeden hiç beklemediğimiz yöne girmekten de kendini alamıyor. Hal böyle olunca da, bu noktada, sizi o büyülü dünyanın yanında karanlık bir düşe de götürdüğünü söylemek boynumun borcu. Olay ikinci bir erkeğe aşık olma ya da ihanet değil. Hatta bu noktada, ''Bir shoujoda daha fazla ne olabilir ki?'' tarzdaki bir soruya verebileceği en güzel cevapla da sizi selamlıyor Wann. Jay ya da Max'in sonu önemli değil sanki bu manhwada, asıl önemli olan o noktaya kadar gelirken ki yaşadıkları. Biraz aksiyon, biraz merak, biraz da özlem sanki. Mangakamız hepsini bir hikayeye nasıl sığdırmış anlam veremiyorum, çok da düşünmedim aslında ama yer yer verdiği kopukluklar dışında tek bir isimde birçok duyguyu depoladığını söyleyebilirim, depolamaktan ziyade güzelce harmanlamış. Bu yönüyle de beni kendine hapsetmesi hiç de zor olmadı, hiç kaçasım da yoktu zaten. Biraz da gönüllü bir bağlanıştı benimkisi.

Gelelim işin psikoloji kısmına. Bir shoujoda ne kadar olabilir, diye düşünenlerimiz vardır eminim. Zira az buz değil, baya üzerine düşündüğüm şeylerden birisidir. Psikolojik yapımlara çok şans vermiyorum çünkü beni zorluyor, hele de psikoloji adına kastırılan yapımlardan uzak durmayı tercih ederim genelde ama bir shoujo ya da romantizm ile birleşince izlettirmiyor/okutmuyor da değil sanki. Birkaç shoujo ve romantik yapımda severek takip ettiklerim oldu, psikolojiyi de kucaklayan bu shoujolardan gönlümde yer ayırdıklarım da. Bu nedenledir ki çok da uzak durma niyetinde değilim. 100% Perfect Girl'de de bu etiketi görünce pek tereddüt ettiğimi söyleyemem. Beklentilerim vardı ve bu beklentilerimi de layığıyla geri aldım çünkü mangaka karakterlerin içinde bulundukları durumların psikolojilerini gayet güzel işlemiş. Bir çiftin psikolojisini işlemek zor olsa gerek çünkü tek bir birey yerine ortak paydada buluşan iki kişinin aynı olaydan etkilenişlerini işlemek zorundadır. Hatta yeri geldiğinde aynı olayı bize farklı bakış açısıyla yansıtması da gerekir. Eh bu da biraz uğraşı ister ki bu noktada mangakanın iyi iş kotardığını düşünüyorum çünkü ne bir düşüş vardı ne de bir kopukluk. Yukarıda daha önce bahsettiğim kopukluk daha farklı şeylerdeydi, çiftin işlenişinde değil. Aksine ben bu kısımları daha bir sevdim sanki. Mesela Jarte'nin (J. Jay geri geldikten sonra onunla arasına koyduğu köprü.) ya da J. Jay'in ( Bir dönem Luigi Calpetti'ye Jarte'den daha fazla güvenmesi.) Spoilerlı tanıtım sevmiyorum ama okuyanlarımız varsa açıp bakarsa neden bu manhawayı sevdiğimi anlasınlar istedim galiba.

Mangakamız olayı sadece J. & J. ile sınırlamıyor elbette, zamanla tanışacağımız Glarence Ewon ve Luigi Calpetti gibi iki yakışıklıyı da devreye sokmaktan çekinmiyor. İyi de yapıyor sanki.

Karakterleri bize sunarken detaya inerek işlemekten de geri kalmıyor. Hiçbir karakter yüzeyselde kalmıyor, aksine neden kendilerini bu kadar gösterme hevesindeler sorusuna ayrı ayrı cevap veriyor. Bu da sevdiğim diğer bir özelliği idi aslında. Ha bir de, yaşadıkları ülkenin atmosferini yabana atmayalım derim ben. Tasarımların güzelliği size ciddi anlamda bir peri masalı ortasındaymışsınız hissi veriyor. Olayın Kore'de geçmiyor oluşu da sanırım manganın diğer artılarından birisi. Uzak Doğu esintilerinden uzakta geçmesi onu sanki daha da bir peri masalı kalıbına sokuyor, belki mangakanın okuyucuları için hazırladığı oyunun kandırmacası da burada başlıyor. Nedeni nedir, ya da nerde sizi yakalayacak tuzaklar kurmuş bilmiyorum ama beni yakaladığı tuzak belli; sağ gösterip sol vuran noktası. Sanırım bugünlerde bir shoujodan beklediğim şey de buydu. (Gerçi ben bu manhwayı yaz başında okumuştum.) Yer yer J. Jay'e uyuz olsam da, yer yer Jarte'ye kızsam da, yer yer diğer karakterlerden bazılarını öldürme isteğiyle dolsam, yer yer Luigi'nin çekiciliğinde kaybolsam da ben bu manhwayı sevdim sanki. Nasıl sevilmesin ki? O karakter tasarımlarının güzelliği, shoujonun dibine vuruşu, heyecanın bir an olsun eksilmeyişi ve daha fazlasıyla bu mangaka nasıl sevilmesin? Sizi bilmem ama sanırım ben Wann'ın takipçilerinden biri oldum bile. Tüm yapımlarını bilmiyorum, henüz iki çalışmasını okumuş bulunuyorum ama diğer işlerinden de gözüme kestirdiklerim oldu. En kısa zamanda onları da okumak dileğiyle.