Ziyan

‘‘Beyaz gövdeli zenci köpeklerimiz var. Adları da var. Ama onlar birer heykel. Çağırınca gelmiyorlar artık. Cennetin kapısını bekliyorlar. Karla karışık toprağa gömülebilmek için kulakları dik donuyorlar! Öyle bir cennet ki, paslı demirin bile ak sakalı var. Bizi saran tel örgüler beyaz angoradan örülmüş. Havası havlamayı bırakmış, ısırıyor. Beyaz ağzı etimizle dolu. Bu yüzden sessiz bir ayaz var. Saçaklardan sarkan mızrak dişleri ensemize saplanmış. Gazete kâğıdı gibi buruşmuş derimizde mor diş izleri, bekliyoruz.

Cennetten kovulmayı. Bembeyazız. Soğuk. Donmak. Çözülmek. Tekrar donmak.

Daha fazla hiçbir şeye gerek yok. Fiilleri çekmeye bile. Herkes kalsın yerinde. Bıraksınlar, yaslansın göğsüm sırtlarına, ılıklaşsın enseleri nefesimle. Yavaş yavaş sokayım dilimi derilerine. Aksın içlerine hayatımın zehri. Yirmi adet mermi. Muhteşem! Hepinizi geberteceğim! Ama hepinizi!’’

Arka kapak

Benim yorumum ise:

Sol sayfada Atatürk'ün bir resmi var ve hemen sağ tarafında bu resimle ilgili şu cümlelerle başlıyor kitap...

' Gazi, Dikmen sırtlarında dinleniyor.12 Şubat 1921.'

Gözlerimin hizasında asılmış fotoğrafın altında böyle yazıyordu: Gazi dinleniyor... Ama dinlenmiyordu. Atatürk'ün yüzlerce fotoğrafını görmüştüm.Bu fotoğrafta,dinlenen bir adam görmüyordum. Ben bu fotoğrafta,bizden bıktığı için bize bakmaktan vazgeçmiş birini görüyordum. Kurtarmak istediği insanların gerçekte bir sahtekarlar sürüsü olduğunu,onca çabasının hiçbirşeye değmeyeceğini düşünen bir adam görüyorum.

ve devam ediyor... İlk başladığımda nasıl yani yaaa die düşünmüştüm birazda kızmıştım sanki Hakan Günday'a. Ama kitabı okudukça kendimi Atatürkçü bilen ben aslında pek birşey bilmiyormuşum Atatürk hakkında. Okulda tarih dersinde öğretilenlerden başka ve izlediğim birkaç Atatürk ile ilgili filmden başka.

Ziya Hurşit dedi yazar. Bu ismi biliyorum fakat öyle bir anlatmışki sanki gerçekten tarih önümde ve biri geçmiş karşıma yaptıklarını anlatıyor. Ziya Hurşit hala yaşıyor sandım biran.

Askerlik mi? İyiki erkek değilim dedim. Doğuda doğmuş bir bayan olmadığıma binlerce kez şükrettim. Ben saklı nüfus olmadığıma şükrettim,doğum tarihim 00.00.00 yazmadığı için kimliğimde ve Hz. İsa ile aynı yaşta olmadığıma sevindim.

Bir erkeğin ağzından çıkan erkek tanımlamasını çok beğendim 'Erkek kadından nefret etse de peşinden koşan,yakaladığı yerde de yumruklayan bir doğa kazasıdır.Kendisinde iddia ettiği gibi, sahip olduğu herşey ...'den küçüktür.Aklı,kalbi,insanlığı,herşeyi...' diyor. Ve gerçekten bunu söylediğimde kabul eden erkekler oldu etrafımda. Çok ilginç dedim kendi kendime....

Kısacası Hakan Günday'dan gene süper bir kitap.