Yaşattığı Son İle Sizde Yer Edinen Animeler

İlk önce Andre'nin ölümüyle beni yıkan daha sonra da Oscar'ın o muhteşem edasıyla kendini yere bırakışıyla beni yıkan sonuyla gerçekten de ben de yer edinen animelerden oldu aslında bu seri her şeyiyle ben de tam olarak yer edinmiştir ama bu son tam birleştiler Andre yıllardır beklediği sona kavuştu derken her şeyin uçuştuğu o kurşun sesiyle,seriyi ilk kez izlediğimde ben de oturduğum koltukta kendimi Oscar gibi yıkılmış hissetmiştim...

Saber ve Emiya da güzel aşk yaşayan nadide çiftlerdendir birçok izleyiciye göre ama Saber'ın saçlarının uçuşuyla Emiya'ya dönüp ''Seni seviyorum...'' cümlesini sarfedip Emiya'nın hayatından çıkışını izlemek o an büyük bir acı vermişti,sonra ise birleşsilerdi diye düşündüğümde kendi kendime ben de bu kadar büyük yere sahip olamayacaktı eminim diye düşündüm çünkü biliyorum ki yaşatılan bu ''son'' du belki de bize seriyi sevdiren.

Bu Ova'yı izleyip de Kenshin'in yaşadığı yalnızlığın soğundaki titremeyi kim es geçebilir ki...

Nasıl da yalnız ve uzun bir yolculuktu yaşadığı,biliyorum aslında sadece bu değildi bize yaşatılan son Kenshin'in,Hitokori oluşuna veda edişiydi ama aynı zamanda bu veda Tomoe'ye yapılan bir vedaydı ve kendi yalnızlığına çıkılan bir yolculuktu Kenshin için,bu nedenle sonu ile ben de ''Özel'' yere sahip olan bir yapımdır Tsuiokuhen.

İlk sezonu izlerken ilk defa bir seride hiçbir erkek karakteri sevmeyeceğim diye düşünmüştüm,Suzaku ve Lulu'nun saçını başını yolasım geliyordu ilk sezonu izlediğim tüm seri boyunca,sonra....

Sonrası,işte her şey olduğu noktaya dönmeye başlamıştı,hele Lulu'nun kendini ortaya koyuşu yok mu,kesinlikle çok iyi bir sona sahipti bu nedenle de R2 sonuyla bendeki yerini hak eden bir seri oldu,bu son ile de zaten Lulu,en sevdiğim ''Badass''lar arasında yerini asla başkasına bırakmayacaktır.

Muhteşem edasıyla CC'nin,''Nee,lulu...'' deyişini kim unutabilir ki ^__^

Aslında tam olarak son değildi çünkü oyundan da esinlenilen bir sona sahip olduğu için iki alternatif son hazırlanmış hissi yaşatsa da,dram içeren sonuyla gerçekten de beni kendine bağlamıştı,aslında nefret etmem gerek diye düşünürüm normalde bu seriye dair konuşunca,nasıl bir olay örgüsüdür diye düşünürüm,nedeni ise;önce Nagisa'nın ölümü zaten büyük bir dram verdi,tamam dedim Tomoya,Ushio ile her şeyi yoluna koydu Sanae-san'ın yardımlarıyla ama ya sonrasında Ushio'nun da Nagisa'nın kaderini yaşaması gerçekten de çok üzücüydü ama yine de sahip olduğu bu ''Son'' ile gerçekten de derin izler bıraktı.

Herkes birer birer ölüme gittiğinde dedim ki neden,nasıl olur,herkes bu uğurda ölürken,zaten bunu amaçlamış olan Ulla Haruki'nin ölümüne neden olduktan sonra bile her şeyi kazanacak mı diye düşünmeye başlamıştım kendi kendime ama sondaki sürpriz gerçekten de seriyi sevdirdi.Haruki'nin yaşıyor oluşu,diğerlerinin amacını koruması çok zevkli bir son yaşattı bana.

''Good Sleep''....Bunu unutamam asla;Rudra :kalp:

Aslında bazı noktaları unuttuğum bir seri olsa da ben her yönüyle seviyorum bu yapımı özellikle karakterleri açısından en sevdiğim yapımdır,içerisinde orjinal karakterler barındırmasıyla çok kaliteli bulduğum bir yapımdır ama konuya dönecek olursam en sonunda Miria ve Isaac'ın o birbirlerine seslenişlerini ve hala hayatlarına devam edişlerini unutamam çok büyük keyif vermişti.

Aslında bir sahne daha var ama karakterlerin isimlerini unuttuğum için net olarak anlatamıyorum ama simyacılar arasında yıllardır -aynı gemideyken bile asla ona nazikçe yaklaşmaktan bıkmayan karakterimizin- son bölümlere doğru kızımıza dönüp de,''Artık gidebilirim,seni görmesem de olur çünkü yıllardır umutla beklediğim gülümsemeni sonunda gördüm,artık görmem gereken bir şey kalmadı...'' diyerek ayrılışı hala aklımda,içinde birçok öğe barındıran sonuyla gerçekten de Baccano da ben de yeri değişmeyecek yapımlardan birisidir.

Son bölümde tek istediğim sahne Hiromi ve bizim erkeğimizle kavuşmasıydı. Hiçbir zaman unutmam bu sonu. Bölüm boyunca hadi artın buluşun diyordum.

Yomi ben de öyle bir yer edindi ki, sadece "o sahneyi" düzenli olarak izledim durdum hatta, Yomi T.T

Aynen Squaw'a katılıyorum, çoğu sahnesini hatırlamasam da vazgeçemediğim bir seridir. Hele Miria ve Isaac'in o bağırışları unutamadığım tek sahnedir.

Bu serinin herkeste bıraktığı etki aynıdır bence. Ben de ilk sezonda Lulu ve Suzaku'dan nefret ediyordum ama 2. sezon tamamen telafi sezonu gibiydi. Zaten bilgisayarda bile sadece 2. sezon var Herneyse, sonunun mükemmel oluşu bir yana (ki sadece bu son bölüm hakkında yarım sayfa yorum yaptığımı hatırlarım, o yüzden "herneyse") Nana'nın ağlayışı bile hala kulaklarımdadır, o ağlayış bile bu serinin bende yer etmesine bir sebeptir.

Şaka yapıyorum.

Bu konuda da Squaw'a katılmadan edemiyeceğim, tamamen benim (ve benden başkalarının) hissettiklerimi yazmış. Yani Saber'ın son bölümdeki her hareketi zihnimde, ne zaman Saber desem o sahneler gözümün önüne gelir. Hatta hatırlıyorum, FSN bittiğinde evin içinde boş boş gezip, "Nasıl olur ya ?" diye düşünerek dolaşmıştım.

Kai'nin sonu nedense bende büyük bir etki yarattı, itiraf edeyim. 1. sezonun sonunu hatırlamıyorum ama Kai'nin sonunu tamamen hatırlıyorum, çalan şarkı, Watanagashi gecesi, takvimden koparılan yaprak ve sırıtan iki şirin kız (nipaa), Takano ve ...

Ne olursa olsun, bu seri "son"'u sayesinde bende yer edinmiştir, iyi ya da kötü. Kafa yahu, kafa.

Ne denilebilir ki. Beni ciddi anlamda mahveden tek seridir. İçim sızlıyor şimdi bile.

Saber'ın öleceğini hala kabullenemedim xD gerçek olamaz xD

Zero'nun vampirlerin gecesinin ardından ertesi gün okula gidip tam okulun önündeyken Yuuki'yle olan eski günleri hayal etmesi, Yuuki'nin ona ''hayaku hayaku! '' dediğinde bi an gerçekmiş gibi bir adım atıp Yuuki'nin hayaline uzanmaya çalışması acaip etkilemişti. Şunları yazarken bile ağlayacak gibi oluyorum. İlk izlediğim serilerdendi, inanılmaz bir şekilde bağlandım.

hiçbir seride böyle harika bir son görmedim. Normalde ana karakterin ölmesini asla kabullenemiyorum ama bunda o kadar çarpıcı, beklenmedik ve bi o kadara da olması gerektiği gibi oldu ki... Kesinlikle her şey bir netlik içinde kapandı.

finaliyle beni ağlatan bir animedir. o kadar saçma bir finaldi ki ağlayasım geldi. o animeye en fazla bu kadar aptalca bir final yapılabilirdi.

yine saçma bir final. kız aşık olduğu genç ve şık görünümlü dedesiyle kaçtı özetlersek bu.

En çok Suzakunun "Luluch" demesi ve finalde CC nin arabayla seyahat ederken çalan "Continued Story" şarkı kısmından etkilendim. Sonu çok iyiydi gerçekten.

Burada Oboro'nun "Gennosuke-sama sizi seviyorum" deyip hara-kiri yapması ve o sırada Gennosuke'nin gözlerinin açılması etkiledi.

Zero için berbat bir sondu dolayısıyla benim için de. Son bölümde kaname yi öldüreceğ izaman bile bunu yapamamış kaname tarafından ezilmişti. Elinde hiçir şey kalmadı; kardeşi öldü (mangada ölüp ölmediği belli değilmiş) yuuki vampir çıktı, ve zeronun nefret ettiği adamla gitti. Zero resmen ortada kaldı bu ne yaa, mutsuz kalan tek kişi oldu animede ve o kişi de baş karakterlerden biri. Nefret ediyorum yuukiden de kanameden de.

takanonun çocukları vurmak istediği sahne çok iyiydi. Çok çok etkilendim, sahne sonunda ağladım da.

"Oha oha ohaaaa!!" Şeklinde seri boyunca saklanan soruların son 2 bölümde üzeri felaket kapalı da olsa verilmesi sonucu verdiğim tepkiler genellikle "oha" ile özetlenebilir. Aslında Evangelion'un tv serisi finali, final olarak tanımlanabilecek bir şey değil bana göre. O iki bölümün para sıkıntısından o şekilde yapıldığını hepimiz biliyoruz. Ama anlamayan insanların da gelip ne saçmaydı demesine kıl oluyorum. Anlamıyorsan yorum yapma yani:spit: Diğer yandan End of Evangelion şu güne kadar gördüğüm en iyi finaldir. Bende yarattığı derin izler 3 aylık bir depresyon ve araştırmaya sürüklemiştir beni. Evangelion'un her şekilde yeri çok ayrıdır bende.

aslinda bir cok yerinde şok yasadim.. İlerde kouga ve iga clanin dusmanligini bozucagini dusundugum halde her karakterin tek tek olmesi.. Ama yinede guzel bir animeydi..

Bana şok yasatti ayrica bircokda soru isareti birakti kafamda.. Lucynin son bolumde boynuzlarinin 2 sinide kaybetmesi ve olmesi beni gercekten uzmustu.. Ama son bolumdeki Koutanin evine gelen kisi herkezin kafasinda acaba ''Lucy olmedimi?'' seklinde soru isaretleri birakmisti.. Acikcasi animeyi cok sevmistim ama en sevmedigim sona sahip olan anime ElfenLied'dir..

Bu animenin sonuna lanet ettim resmen.. Daha Millenium Earl' un olmemesi tek sebep buydu.. O kadar episode izledikten sonra animenin boyle bitmesi gercekten kotu bi durum oldu.. :sonuncu:

Son bolumde Nana(hachiko) nin Nobuo yu birakip Takumi ichinose'nin karisi olmasi.. Dogrusunu soylemek gerekirse Nana(Hachiko)'dan baya bi nefret etmistim(Tabiri caizse o kadar cok erkekle birlikte olmasi sinir edici olmustu benim icin)..:sonuncu:

Son demek yetersiz kalir nerdeyse her bolumunde bana şok gecirten bir anime gercekten..!:haha: İlk baslarda Keitanin telefon klubesinde girtlagini parcalayarak kendini oldurmesi.. Sonra tekrar canlanip yeniden ve yeniden olmeleri inanilmazdi.. :haha: Boyle animeler zor cikiyor gercekten..

Chrono ve Rosette' nin sonunda istemedigim bir sekilde olmeleri gercekten uzucu olmustu benim icin.. Ama el ele tutusarak olmeleri gercektende etkliyeci bir sondu.. :birnumara: