Ne Oynuyoruz?

Normal haritada anca tanıdığınla oynarsan zevkli oluyor, öbür türlü hem vakit kaybı hem de ömür törpüsü. Daha dün supporter konumu için bana ağlayan bir Blitz vardı, beni mecburen mid gitmek zorunda bıraktı. Daha dakika 5'te ping var diyip 10 dk afk kaldı ve baktık ki Katarina 3 lane'de adam kesmeye başlamış. Tanıdık olsa bir şey demem ama böyle olunca insan deli oluyor.

Aram'daysa dediğin gibi halat çekme yarışı gibi, bir karakterin normal haritadaki mid-game halini alıp direk oyuna başlıyorsun. Base'e gitmek için ölmen gerekiyor, yanlış build çıkarsan hiçbir işe yaramıyorsun. 2 takımın da tanksız, supsız, jungsuz olması çok eğlenceli hale getirebiliyor maçı vs vs. Hem oynaması hem de izlemesi toplu gruplar için çok keyifli diye düşünüyorum

Tek başıma ranked oynuyorum, tanımadığım adamlara derdimi anlatmak çok zor ve sinir bozucu. Oyun bilgim var, taktiklerim var ama dinlenmiyorum. Bu durum oldukça sinir bozucu. Ama normal oyunu arkadaşlarınca oynayınca çok iyi. Arama tek girsen bile keyif veriyor.

türkiye serveri açılmadan 1-2 sene önce başladım oyuna ve bir tek geçen sene 15-20 oyun attım ranket olarak gümüş 3te bitirmiştim. İki senedir arkadaşlarla olmadığım zamanlarda botlarla firat wini alıp çıkıyorum. Eskisi kadar zevk vermiyor. Hele zed ile yasuyoe çıktığından beri iyice cılkı çıktı. Her oyun ikişer zed , yasuo var , ne zevk alıyorlarsa artık.

Supa blitz ve nidalee geldiğinde mümkün değil bırakmam onlara adc nin killerini çalıp çöpe çıkarmaktan başka birşey yapmıyorlar

Çok geride kalmışsın sen yav. Nidale sup metası bitti daha sonra Nidale top metası geldi o da bitt,i şimdi de Nidale jung metasındayız.

çok çektim ben o ikisinden , zindan ediyorlardı bot laneyi bana. Onlara küsüp ormana saldım kendimi kaç ay Elise, Sejuani , Vi ve Maokai ile dağlara vurdum kendimi

The Room

Ademania önerisiyle başladığım bir oyun. Başına bir oturdun mu bırakamıyorsun oyunu, çok pis sarıyor. Bir puzzle oyunu. İpuçları ve çözümler çok güzel yerleştirilmiş. İlk bölüm kocaman bir kasa ile başlıyor sonra daha küçükleri ile devam ediyor. Daha da küçüldükçe daha fazla detay ile daha da zorlaşıyor oyun. Oynayanın sabrı yoksa hiç girişmemesi gereken bir oyun. Müzikleri enfes. Puzzle çözdüğünüz ortamın havasını bir gerilim ortamına dönüştürüyor. Böylece oyuncu zihnini daha açık tutabiliyor.

Çok geride kalmışsın sen yav. Nidale sup metası bitti daha sonra Nidale top metası geldi o da bitt,i şimdi de Nidale jung metasındayız.

Allah belasını versin o nidalenin, Aramda ne zaman karşıya nidale gelse hep ona ölüyorum. Hatta bir maçta kendi takımımızın chatinden nidaleye sövüyorum böyle hep, maç sonu nidale geldi bana honor verdiğini söyledi Özellikle beni hedef alıyormuş adam meğerse

Dün internet bağlantımda sorunu fırsat bilerek, uzun süredir beklettiğim Goodbye Deponia'yı kurdum pcme. İlk iki oyunu bitireli epey olmuştu. Point & Click adventure oyunlarını çok sevdiğim için Deponia serisi de beni şaşırtarak kendine hayran bırakmıştı.

Gerek çizim tarzı, gerek seslendirmeleri, gerekse de esprileriyle Monkey Island serisinin bıraktığı boşluğu doldurmaya en büyük adaylardan biriydi. Ve Goodbye Deponia ile üçleme son buldu ve biraz da manidar bir son.

Başroldeki Rufus karakteri ilk kontrol etmeye başladığımdan itibaren itici bir karakter olarak göründü gözüme. Bencilliğinin sınırı yok, egosu rakip tanımıyor, hedefine ulaşmak için kimseyi umursamıyor ve bunu yaparken de kaos üstüne kaos bırakıyordu arkasında. Ama zamanla Rufus'a alışıyor insan ve yaptıkları çok normal gelmeye başlıyor, çünkü onun kadar bencil karakterlerle mücadele etmeye çalışıyor.

Ama Rufus ilk oyundan beri, Goal ile ilk tanıştığından beri Deponia isimli çöp gezegeni kurtarıp, kendince kahraman olmaya çalışıyordu. Bazen sadece Goal ile birlikte Elysium'a kaçıp Deponia'yı sallamayacağını düşünüyordum, ama üç oyun boyunca Deponia'da yaşayan, ya da yaşamaya çalışan herkesi de kurtaracağını sık sık dile getirdi. Hatta işler tam tersine dönüp, Elysium'dakileri kurtarması gerektiğinde bile bir kahramandan beklenen cesareti gösterdi. Ama Rufus seri boyunca gıcık olunası bir karakterden sevilesi bir kahramana dönüşmedi, son ana kadar gıcıklığını korudu.

Ama o final sahnesinde beni dumur etti. Yapımcıların neden böyle bir son düşündüklerini bilmiyorum, aklımda çok daha farklı bir finalin hayalini kurmuştum, ama böylesi bir sonu hiç beklemiyordum. Bu yüzden yapımcı Deadelic'i tebrik ediyorum. Umarım Deponia kadar iyi bir adventure serisiyle tekrar sahnelerde görürüz kendilerini.

Bu da bonus bir fanart.

İki gün önce Heroes of the Storm key'i geldi hiç ummadığım halde. Onu oynuyorum şu sıralar. Oldukça eğlenceli bir oyun olmuş diyebilirim. LoL ve Dota'a bir rakip değil de farklı bir tat yaratmışlar oyunda.

Beraber oynamak isteyenler ekleyebilirler, Stzake#2981.

İki gün önce Heroes of the Storm key'i geldi hiç ummadığım halde. Onu oynuyorum şu sıralar. Oldukça eğlenceli bir oyun olmuş diyebilirim. LoL ve Dota'a bir rakip değil de farklı bir tat yaratmışlar oyunda.

Beraber oynamak isteyenler ekleyebilirler, Stzake#2981.

Hocam ekleyin beni hafta içi akşam, hafta sonu herhangi bir saatte oğlumun izin verdiği kadarı ile oyunda oluyorum. Eflatun#2229

Ovovovovov

Teslagrad

Aman Tanrı'm dedim! Bağımsız oyun böyle olur, ilk 45 dakika n'oluyor demeden dümdüz dalıyorsun, sonra hiçbir yazının ve konuşmanın olmadığı oyun sana bir şekilde hikayesini anlatıyor. Bulmaca ve büyük canavarlar bir arada. Böylesi zor bulunur. Oyun süresi kesinlikle tatmin edici, esas sonu görmek için -ve mutlaka görülmesi görek tabii- 8 oynanış garanti gibi geliyor bana. Bir yerde ne yapacağınızı çözüyorsunuz ama orada da bir türlü yapamayınca sağa sola saldırıyorsunuz. Çocukluğum geldi aklıma. Alın oynayın, her kuruşuna değiyor. Kuleye çıkarkenki o müzik, o atmosfer of içim nurlandı.

O kulenin zirvesi, ama efsane olan çıkışı, ışıkların arasında kayboluyorsun falan

O ruhani müzik

Bastion benim için bir faciaydı, bu ilaç gibi geldi.

Ovovovovov

Teslagrad

Aman Tanrı'm dedim! Bağımsız oyun böyle olur, ilk 45 dakika n'oluyor demeden dümdüz dalıyorsun, sonra hiçbir yazının ve konuşmanın olmadığı oyun sana bir şekilde hikayesini anlatıyor. Bulmaca ve büyük canavarlar bir arada. Böylesi zor bulunur. Oyun süresi kesinlikle tatmin edici, esas sonu görmek için -ve mutlaka görülmesi görek tabii- 8 oynanış garanti gibi geliyor bana. Bir yerde ne yapacağınızı çözüyorsunuz ama orada da bir türlü yapamayınca sağa sola saldırıyorsunuz. Çocukluğum geldi aklıma. Alın oynayın, her kuruşuna değiyor. Kuleye çıkarkenki o müzik, o atmosfer of içim nurlandı.

O kulenin zirvesi, ama efsane olan çıkışı, ışıkların arasında kayboluyorsun falan

O ruhani müzik

Bastion benim için bir faciaydı, bu ilaç gibi geldi

.

neymiş be abi, bakalım hemen

Heroes of the storm'a başladım. Deniyoruz, oynuyoruz, öğreniyoruz. Oyunda duo arayan pm atabilir. Yanlız kaldım:cicekq:

neler oynamıyoruz ki yahu

1) Valkyria chronicles;

Güzel bir strateji... Aslında anlatmaya pek gerek yok çoğunuz biliyordur zaten oyunu yada seriyi, Hikayesi yada oynanabilirliğini bir kenara bırakırsak. Savaş sırasında sevdiğiniz bir karakter ölünce 30-45 dk nizi yiyen savaşı tekrarlattırabilen bir oyun

2)Deponia

3)Ori and the Blind Forest

4)Dying Light

5)Elsword :Bugün nedense açılmayan online oyun

Not:Yazacam yazacam diye sürekli ötelediğim bir şeydi . Şimdilik böyle yazayım daha müsait olduğumda altlarını doldururum

Yazalım bakalım....

1)World of Warships: Büyük makinelere karşı olan zaafımı sonuna kadar sömürmeyi becerdi ve alfasından beri oynattı....

2)Phantasy Star Online 2

3)Civilization 5: Durumuna göre beni 1-2 hafta kendisine bağlayabiliyor...

4)Elsword: Çok uzun süre oynamasam da düzenli ziyaret ederim.

5)Kantai Collection: Sürekli bir sekmede açık halde durup, ciddi bir şeilde oynadığım, ve durumuna göre ben ve pek çok kişiye kan ağlatan bir hastalık...

6)Agarest serisi: bir oyununu bile tamamen bitiremedim...

7)Uncharted Waters Online: Oynayınca çok uzun zaman isteyen bir oyun, özellikle gemi inşaatçılığı konusunda karakter eğitmek gerçekten ama gerçekten çok sıkıcı bir iş....

8)War Thunder: Şu Japon ve İngiliz uçaklarını "Gerçek özellikleri"ne biraz daha yaklaştırsalar tadından yenmeyecek, tank çatışmalarındaki gerçekliği ile beni kendimden geçirebilen bir oyun...

9)Cosmic Break: Artık bir nevi end game durmuna geçtiğim ve etkinlikten etkinliğe arenalarda destek robotlarıyla trollük yapmaya başladığım bir oyun... Yapımcıları oyuncuları inek gibi sağmayı bıraksa çok daha fazla oyuncu toplama potansiyeli olduğuna inanıyorum...

10)Robocraft: Yeni bulduğum bir oyun...

11)Wargame: Red Dragon: Gemiler var, güzel gemiler, modern gemiler, füzeler, patlamalar, modern jet uçakları, soğuk savaş ısınırsa ne olur iyi bir şekilde gözümüze sokan bir oyun...(Nükleer başlıklar havada uçuşmadığı için mutluyum)

Zman zaman oyundan oyuna geçiş yapıyorum, bazılarında aktifliğim azalırken bazılarında artıyor... Bu liste de doğal olarak değişiyor...

Alan Wake: Korku oyunlarına olan tutkum bir türlü geçmiyor fakat sonrada psikoloijimin içine ediliyor.

Tomb Raider 4: Yıllar önce oynuyordum sonraları yarım kaldı bende tekrardan başlayıp tamamlamaya doğru devam ediyorum.

League of Legends: Sadece Aram modu...Eğlencesine. EUW de oynasam bile diğer modları ezik dolu, çekemem.

Hmm, neler oynuyorum ben de yazayım, aslında uzun uzun oyun tanıtasım var da bu aralar uzun uzun oyun oynama fırsatım olmadı, dizilere kastım, öyle de devam edeceğim gibi şimdilik.

1. Dying Light: Oyunun sonuna geldim, ama zombilerden kaçarken hep aynı yerde bir saniyelik pause yapmadığım için düşüp ölüyordum, sabredemedim ara verdim, ve iki aydır da açmadım.

2. Shadowrun Dragonfall: XCOM gibi taktiksel strateji rpg olayını iyi bir şekilde yaptığı için tuttum bu oyunu da, ama buna da Dying Light'a başlamadan önce ara vermiştim, o yüzden bu da iki aydır oynanmayı bekliyor.

3. Final Fantasy 8: Onyüzbinmilyon kez bitirdiğim yegane oyun, fanfiction tarzı bir şey yazmaya çalıştığım için yazıyla paralel gidecek şekilde açıp oynuyorum, gerçi baya uzun zaman oldu en son oynadığımda.

4. Tactics Ogre Let Us Cling Together: Bunu da yatmadan önce uykumu getirsin diye yatakta uzanırken telefonda oynuyorum bir iki bölüm. Çok ilerleyemedim henüz.

5. Valkyria Chronicles 2: Yeni başladım, ilk oyunu bitirip gaza gelmemek zor. İlginç tipler var yalnız.

6. Soul Calibur Broken Destiny: Geçen kılıçlı dövüş oyunu oynayasım geldi, bir iki el atarım derken, karakter yaratım ekranında joypadin pilinin bitmesiyle farklı pil deneyeyim dedim ve joypadi yaktım, sonra yeni joypad ile hikaye modu falan kasmaya başladım.

7. Dissidia Final Fantasy: Squall'ın hikaye modunu tamamladım, orta ayar zorluktaydı. Sonra Cloud'u seçtim, o koca kılıçı kürdan gibi kullanıyor şerefsiz valla, rakip tanımam Cloud ile. Bütün düşmanlar easy moddaymış gibi geliyor.

Asıl Dead or Alive 5 Last Round'u bekliyordum, biraz sabretmem gerekecek.

Ha bir de Hotline Miami kascam bu sefer bitircem.

Elimde 4 adet Heroes of the Storm beta key'i bulunmakta. Çevremde oynayacağını düşündüğüm herkeste de var oyun. O yüzden sizlerle paylaşayım dedim,

1) BJBN6N-T7ED-XNNYJX-H474-NZBDN8

2) YZFZDK-XWDR-8MMFHT-FCTH-KXVH2K

3) ZGNWDV-XED4-T7YD7V-47FB-8W9JCF

4) WRX8F2-NNBN-8Y4FHW-K46D-4VW777

Korku-gerilim tarzı oyunları çok seviyorum. Özellikle REvil ve Silent Hill serilerini takip ediyorum. Sahi oynamayalı ne uzun zaman oldu

How2Survive

Obscure

Lara Croft Guardian of Light

İki kişilik bir şeyler arıyorsanız bu oyunlara mutlaka bakın. Şunsuz olmasın.

Ori and the Blind Forest indirdim dün akşam. Uzun zamandır oynadığım en iyi oyun diyebilirim hiç düşünmeden. O atmosfer, soundtrack, renkler, hikaye ve oynanış gerçekten çok üst seviyede. Aslında hikaye oldukça basit ama size hissettirdiği o saf duygular mükemmel kılıyor hikayeyi bence. Henüz bitirmedim oyunu, %38ini tamamlamışım. Maddi yönden rahatladığım ilk anda satın almaya niyetliyim oyunu. Fazlasıyla bunu hak ediyor.

%38e gelinceye kadar kaç kere öldün

%38e gelinceye kadar kaç kere öldün

73 defa. O suyun yükselme kısmı baya bi uğraştırdı, en ufacık bir dikkat dağınıklığında öldüm.

Ne oynadım?

Brothers: A Tale of Two Sons

Çokça bahsi geçmiş önceki sayfalarda. Hikaye anlamında büyülemedi, puzzle anlamında kolay geldi, oynanış olarak o kadar da yenilikçi bulmadım ama anlatım ve aktarım açısından muazzamdı. Sırf "o" yüzme sekansı için bile oynanmalı.

Rogue Legacy

Ölerek geliştiğiniz bir platform oyunu. Sevimli bir hikayesi ve bolca upgrade seçeneği mevcut. 23 saat geçirdikten ve 284 kez öldükten sonra bitirdim. Neye benzediğini anlamak için en sevdiğim oyun kanalının videosunu izleyebilirsiniz (ara ara küfür içerir, ki oyun da en efendi kişiye bunu yaptırabilir)

Ne oynuyorum?

Teslagrad

Toplamda 2 saat kadar oynadım ve kartları toplayıp haritada yeni mekanları, yön tuşlarındaki hareketleri açmak dışında ne yaptığımı bilmiyorum. İlk bossu geçtim, benim ilerleyişime göre ikinci bossta (mekanik kuş) takıldım. 2 boyutlu tiyatrolarından galiba bir konu çıkacak.

Titan Souls

Yön tuşları ve X, C tuşları ile oynanan, silah olarak sadece 1 adet okunuzun bulunduğu 2 boyutlu bir souls oyunu. Tüm düşmanlarınız boss Her boss farklı şekilde öldürülüyor ve işin eğlenceli kısmı da nasıl öldürüldüklerini çözmeniz. Souls adı taşıdığı için elbette ki çok zor.